The Face - Frida

You take a final look around

And then you put your house-key down

Upon the table by the note

You take your handbag and your coat

You don’t want too much to carry

To slow you down on the way

You picture his face

In the morning

As he was going to work

Without saying a word

You saw the face

Of a stranger

It wasn’t always like this before

His face like a stranger

You didn’t know what to say

So you are going away

From the face of a stranger

And not the lover you knew before

Why should you want to call your friends

Why should you want to start again

You tried explaining through the years

But it would always end in tears

And one thing you know for certain

You’ve said goodbye to that place

But still you picture his face

In the morning

As he was going to work

Without saying a word

You saw the face

Of a stranger

It wasn’t always like this before

His face like a stranger

You didn’t know what to say

So you are going away

From the face of a stranger

And not the lover you knew before

Somewhere a telephone

Is ringing in an empty room

Miles away

You are looking at a new town

But you are thinking of the past

The rain is falling down

Why do you keep that photograph

Of his face like a stranger

As he was going to work

Without saying a word

You saw the face

Of a stranger

And not the lover you knew before

His face

In the morning

As he was going to work

Without saying a word

You saw the face

Of a stranger

It wasn’t always like this before

His face like a stranger

You didn’t know what to say

So you are going away

From the face of a stranger

And not the lover you knew before

His face

In the morning

As he was going to work

Without saying a word

You saw the face

Of a stranger

It wasn’t always like this before

Je kijkt nog eens rond

En dan leg je je huissleutel neer

Op de tafel bij het briefje

Je neemt je handtas en je jas mee

Je wilt niet te veel dragen

Om u onderweg te vertragen

Je stelt je zijn gezicht voor

In de ochtend

Terwijl hij naar zijn werk ging

Zonder een woord te zeggen

Je zag het gezicht

Van een vreemdeling

Vroeger was het niet altijd zo

Zijn gezicht als een vreemdeling

Je wist niet wat je moest zeggen

Dus je gaat weg

Van het gezicht van een vreemdeling

En niet de minnaar die je eerder kende

Waarom zou je je vrienden willen bellen?

Waarom zou je opnieuw willen beginnen?

Je hebt geprobeerd uit te leggen door de jaren heen

Maar het zou altijd eindigen in tranen

En één ding weet je zeker

Je hebt afscheid genomen van die plek

Maar toch stel je je zijn gezicht voor

In de ochtend

Terwijl hij naar zijn werk ging

Zonder een woord te zeggen

Je zag het gezicht

Van een vreemdeling

Vroeger was het niet altijd zo

Zijn gezicht als een vreemdeling

Je wist niet wat je moest zeggen

Dus je gaat weg

Van het gezicht van een vreemdeling

En niet de minnaar die je eerder kende

Ergens een telefoon

Gaat over in een lege kamer

mijl afstand

Je kijkt naar een nieuwe stad

Maar je denkt aan het verleden

De regen valt naar beneden

Waarom bewaar je die foto?

Van zijn gezicht als een vreemdeling

Terwijl hij naar zijn werk ging

Zonder een woord te zeggen

Je zag het gezicht

Van een vreemdeling

En niet de minnaar die je eerder kende

Zijn gezicht

In de ochtend

Terwijl hij naar zijn werk ging

Zonder een woord te zeggen

Je zag het gezicht

Van een vreemdeling

Vroeger was het niet altijd zo

Zijn gezicht als een vreemdeling

Je wist niet wat je moest zeggen

Dus je gaat weg

Van het gezicht van een vreemdeling

En niet de minnaar die je eerder kende

Zijn gezicht

In de ochtend

Terwijl hij naar zijn werk ging

Zonder een woord te zeggen

Je zag het gezicht

Van een vreemdeling

Vroeger was het niet altijd zo