Cada Acidente - Fresno, Tuyo, Lucas Silveira

De tanto esconder

Acabei por me perder, uh

Achava que era o fim

Tava longe de mim

Sem ar no meu pulmão

Me agarrei na tua mã-ão

Tua alma eu respirei

Para casa não voltei

De tudo que me aprisionava, eu me livrei

Guardei para mim

Os meus cinco sentidos

Gravado para sempre

O tempo, eu distorci

Pra ele não distorcer a gente

Cada acidente me fez diferente

E te colocou

(E eu nem lembrava com o que falava)

Bem na minha frente

Meu coração parou

Tá pensando o que?

Que eu ia me esquecer?

Construí dentro de mim um lugar só pra você

Então não some não, que eu tenho medo da escuridão

Suas coisas tão aqui, eu nunca arrumei

Do reino da tristeza, eu cansei de ser rei

Guardei para mim

O que eu pude levar, mas perdi de repente

O tempo eu distorci

O tempo é criação da mente

Cada acidente me fez diferente

E te colocou

(E eu nem lembrava com o que falava)

Bem na minha frente

Meu coração parou

Somos acidente que bateu de frente

Ninguém planejou

(E eu nem lembrava com o que falava)

Somos uma enchente

Que o sol jamais secou

Cada acidente me fez diferente

E te colocou

(Saudade eu não sentia, porque eu nem mais lembrava)

Bem na minha frente

Meu coração parou

Somos acidente que bateu de frente

Ninguém planejou

(A dor que eu sentia, ressignificada)

Somos uma enchente

Que o sol jamais secou

van zoveel verbergen

Ik ben uiteindelijk verdwaald, uh

Ik dacht dat dit het einde was

Je was ver van mij verwijderd

Geen lucht in mijn longen

Ik pakte je hand

Ik ademde je ziel

Ik ben niet naar huis gegaan

Van alles wat me gevangen hield, heb ik me bevrijd

Ik hield het voor mezelf

Mijn vijf zintuigen

voor altijd vastgelegd

Tijd, vervormde ik

Dus hij vervormt ons niet

Elk ongeluk maakte me anders

En zet je

(En ik wist niet eens meer waar ik het over had)

recht voor me

Mijn hart stopte

Wat dacht je?

Dat ik het zou vergeten?

Ik heb speciaal voor jou een plek in mij gebouwd

Dus verdwijn niet, ik ben bang in het donker

Je spullen zijn hier, ik heb ze nooit ingepakt

Van het koninkrijk van verdriet, ik ben het beu om koning te zijn

Ik hield het voor mezelf

Wat ik mee kon nemen, maar dat ik ineens kwijt was

De tijd die ik vervormde

Tijd is een creatie van de geest

Elk ongeluk maakte me anders

En zet je

(En ik wist niet eens meer waar ik het over had)

recht voor me

Mijn hart stopte

We zijn een ongeluk dat frontaal toeslaat

Niemand was van plan

(En ik wist niet eens meer waar ik het over had)

we zijn een overstroming

Dat de zon nooit opdroogde

Elk ongeluk maakte me anders

En zet je

(Ik heb het niet gemist, want ik wist het niet eens meer)

recht voor me

Mijn hart stopte

We zijn een ongeluk dat frontaal toeslaat

Niemand was van plan

(De pijn die ik voelde, opnieuw gedefinieerd)

we zijn een overstroming

Dat de zon nooit opdroogde