Sinister - Frankie Cosmos

My soul is not like a waterpark

It’s big but surprisingly dark

It’s not as forgivable as you once thought

You’d still be here if it really was

You really were a pile of rocks

On some planet so far off

How long do we even sit

It’s good I can’t remember it

Sometimes I get sinister

Can’t always be like Arthur

Sometimes I just feel sinister

Can’t always turn to Arthur

New Mexico where I ran to

And closed my eyes and thought of you

And all the time we weren’t friends

The parked car we made out against

So you went home and shut me out

And I grew up backseats and mouths

And there ensued some other shit

I’m glad I don’t remember it

Sometimes I get sinister

Can’t understand Arthur

Sometimes I just feel sinister

Can’t always be like Arthur

Mijn ziel is niet als een waterpark

Het is groot maar verrassend donker

Het is niet zo vergeeflijk als je ooit dacht

Je zou hier nog zijn als het echt zo was

Je was echt een stapel stenen

Op een planeet zo ver weg

Hoe lang zitten we zelfs?

Het is goed, ik kan het me niet herinneren

Soms word ik sinister

Kan niet altijd zijn zoals Arthur

Soms voel ik me gewoon sinister

Kan niet altijd terecht bij Arthur

New Mexico waar ik naartoe rende

En sloot mijn ogen en dacht aan jou

En al die tijd waren we geen vrienden

De geparkeerde auto waar we het tegen hadden

Dus je ging naar huis en sloot me buiten

En ik ben opgegroeid met achterbank en mondjes

En er volgde nog wat andere shit

Ik ben blij dat ik het me niet herinner

Soms word ik sinister

Kan Arthur niet begrijpen

Soms voel ik me gewoon sinister

Kan niet altijd zijn zoals Arthur