Accommodate - Frankie Cosmos

Found myself in a scene

Told my friends how you made me

They let you stomp in still

Kept you around against my will

No one will listen, no one will talk

I had to leave just to hear my thoughts

My body is a burden

I’m always yearning

To be less accommodating

To say loud how I’m feeling

A brief breath of safety

Disturbed by a series of break-ins

Spills out brain onto the plate and

Serves to host but one party

Where the air hits invisible

A spot so thin it’s miserable

Tries to carve a place to escape

But holes out in a wholly unholy place

You could hardly hear them crack

Crashed down onto concrete so vast

Ik vond mezelf in een scène

Vertelde mijn vrienden hoe je me gemaakt hebt

Ze laten je nog steeds binnenkomen

Hield je rond tegen mijn wil

Niemand zal luisteren, niemand zal praten

Ik moest weg om mijn gedachten te horen

Mijn lichaam is een last

Ik verlang altijd

Om minder meegaand te zijn

Om hardop te zeggen hoe ik me voel

Een korte adem van veiligheid

Verstoord door een reeks inbraken

Morsen hersenen op de plaat en

Dient om maar één partij te hosten

Waar de lucht onzichtbaar raakt

Een plek zo dun dat het ellendig is

Probeert een plek te vinden om te ontsnappen

Maar gaten uit in een volledig onheilige plaats

Je kon ze bijna niet horen kraken

Neergestort op beton zo groot