Elle Danse Marie - François Valéry

Dix-sept ans le cœur barbouillé, elle vit dans sa banlieue paumée, Marie

Elle se tire à pied tous les matins pour pointer au lycée du coin, Marie

Quand elle passe dans la rue les gens se disent qu’il faut être fou

De vivre avec un walkman toujours branché, Marie, elle s’en fout

Son père lui dit qu’c’est un garçon manqué

Au début, ça la faisait pleurer, mais maintenant

Elle danse, Marie, elle danse, elle adore quand ça balance

Et elle danse, Marie, elle danse pour oublier qu’elle a pas eu d’chance

Quand ça swingue, Marie, elle swingue et tous ses complexes se débinent

C’est sa musique, son feeling, un peu son «God save the queen»

Six heures du soir, elle rentre chez elle

Sa chambre, c’est son septième ciel, Marie

Tant pis si elle est toujours seule

Loin d’ses parents qui s’font la gueule, Marie

Les gens du quartier disent de Marie qu’elle finira mal

De danser dans la rue c’est pas normal, mais elle, elle s’en fout

Elle ne dit rien, elle entend pas, elle sait qu’un jour elle partira

Elle danse, Marie, elle danse, elle adore quand ça balance

Et elle danse, Marie, elle danse pour oublier qu’elle a pas eu d’chance

Quand ça swingue, Marie, elle swingue et tous ses complexes se débinent

C’est sa musique, son feeling, un peu son «God save the queen»

Elle danse, Marie, elle danse, elle adore quand ça balance

Et elle danse, Marie, elle danse pour oublier qu’elle a pas eu d’chance

Quand ça sonne, Marie se donne et tous ses complexes l’abandonnent

Ce genre d’musique, c’est son hymne, un peu son «God save the queen»

Elle danse, Marie, elle danse, elle adore quand ça balance

Et elle danse, Marie, elle danse pour oublier qu’elle a pas eu d’chance

Zeventien jaar oud met een besmeurd hart, ze woont in haar verloren buitenwijk, Marie

Ze loopt elke ochtend om in te klokken bij de plaatselijke middelbare school, Marie

Als ze de straat op gaat, denken mensen dat je gek moet zijn

Om te leven met een walkman die altijd verbonden is, Marie, het kan haar niet schelen

Zijn vader vertelt hem dat hij een tomboy is

Eerst moest ze huilen, maar nu

Ze danst, Marie, ze danst, ze houdt ervan als het schommelt

En ze danst, Marie, ze danst om te vergeten dat ze geen geluk had

Als het zwaait, Marie, zwaait ze en komen al haar complexen tot een einde

Het is zijn muziek, zijn gevoel, een beetje van zijn "God save the queen"

Zes uur 's avonds gaat ze naar huis

Zijn kamer is zijn zevende hemel, Mary

Jammer als ze altijd alleen is

Ver van haar ouders die elkaar uitlachen, Marie

De mensen uit de buurt zeggen van Marie dat het slecht met haar af zal lopen

Dansen op straat is niet normaal, maar dat kan haar niks schelen

Ze zegt niets, ze hoort niet, ze weet dat ze op een dag zal vertrekken

Ze danst, Marie, ze danst, ze houdt ervan als het schommelt

En ze danst, Marie, ze danst om te vergeten dat ze geen geluk had

Als het zwaait, Marie, zwaait ze en komen al haar complexen tot een einde

Het is zijn muziek, zijn gevoel, een beetje van zijn "God save the queen"

Ze danst, Marie, ze danst, ze houdt ervan als het schommelt

En ze danst, Marie, ze danst om te vergeten dat ze geen geluk had

Als het overgaat, geeft Marie zichzelf en al haar complexen verlaten haar

Dit soort muziek is zijn volkslied, een beetje zijn "God save the queen"

Ze danst, Marie, ze danst, ze houdt ervan als het schommelt

En ze danst, Marie, ze danst om te vergeten dat ze geen geluk had