La chanson des fleurs - France D'Amour

Y’en a plein l’champs d’celles que tu cherches

Elles partent au vent comme des feuilles

Sèches

Ca leur suffit d'être des fleurs

Elles ont chacune leur p’tite couleur

Elles sont toutes là, t’as qu’a choisir

N’importe quel fou peut les cueillir

Mais faut pas croire que si tu tires

Tu m’auras, moi!

Moi je ferais tout pour ne jamais

Finir ma vie dans un bouquet

J’vais pas partir juste comme ça

Si tu me tends les bras

Y’en a qui trouve ça normal

De se faire arracher les pétales

De se faire mettre le coeur en miettes

Pour les caprices d’un curieux

Ca leur suffit d'être des fleurs

Des créatures du bon dieu

Elles ont chacune leur p’tite odeur

Prends celle que tu veux, mais pas moi

Je suis plutôt du genre solitaire

Bien attaché à ma terre

Je suis toutes seule sur ma colline

Bien retenue par mes racines

Je vais pas partir juste comme ça

Même si c’est toi qui me tends les bras

Parole et musique: Linda Lemay, France D’amour, Guy Tourville

Er zijn er genoeg die je zoekt

Ze waaien weg als bladeren

Droog

Het is genoeg dat ze bloemen zijn

Ze hebben elk hun kleine kleur

Ze zijn er allemaal, je hoeft alleen maar te kiezen

Elke dwaas kan ze kiezen

Maar denk niet dat als je schiet

Je zult mij hebben!

Ik zou alles doen om nooit

Beëindig mijn leven in een boeket

Ik ga niet zomaar weg

Als je je armen naar me uitstrekt

Sommigen vinden het normaal

Om de bloemblaadjes eraf te laten scheuren

Om je hart aan stukken te scheuren

Voor de grillen van een nieuwsgierige

Het is genoeg dat ze bloemen zijn

Gods wezens

Ze hebben elk hun eigen geurtje

Neem wat je wilt, maar ik niet

Ik ben meer een eenling

Goed gehecht aan mijn land

Ik ben helemaal alleen op mijn heuvel

Goed vastgehouden door mijn roots

Ik ga niet zomaar weg

Zelfs als jij het bent die contact met me opneemt

Tekst en muziek: Linda Lemay, Frankrijk D'amour, Guy Tourville