The Seventh Sunray Enlights My Pathway - Fragments Of Unbecoming

Restless I seek

For unfathomable spheres of invisible light

Sombre sources lead me astray

Allure me into the night

«The exhausted vagrant on his path to perdition»

Echoes of my past life I despise

The cycle of seasons on this surface motionless lies

Away — relieve me from the origin!

A breath — apart from smothering wilted skin

A celestial voice:

«The seventh sunray enlights your pathway

You feel drifted in a squall — a blast

Ascending from where sylvan meadows last…»

Rusteloos zoek ik

Voor ondoorgrondelijke sferen van onzichtbaar licht

Sombere bronnen leiden me op een dwaalspoor

Verleid me de nacht in

«De uitgeputte zwerver op weg naar het verderf»

Echo's van mijn vorige leven die ik veracht

De cyclus van seizoenen op dit oppervlak ligt roerloos

Weg - verlos me van de oorsprong!

Een adem — afgezien van het verstikken van de verwelkte huid

Een hemelse stem:

«De zevende zonnestraal verlicht je pad»

Je voelt je meegesleurd in een bui - een knaller

Oplopend van waar de bosweiden duren...»