It's Me, the Grotesque - Fragments Of Unbecoming

Still I can hear the calling

It makes me afraid, what will be?

My fear has gone several ways

I’m sure I have not failed

I see the world with different eyes

Will I see (the) light of day again?

All this pain now is mine

(this) is the awakening of a second life

I tried to touch what I had seen

When I travelled in my world of dreams

I was never asked to be

The horror begins far beyond belief

When my mind falls asleep

In my dreams there’s darkness so deep

When I thought that’s the end

My life returned with time to spend

The only thought in my mind

Is to leave my sorrows left behind

There’s nothing to see but so much to feel

My soul was laid to rest

It’s me, the grotesque!

My demise waits for me

I got isolated from my inner self

Words can build walls of silence

I’m living with eyes so blind

Still I can hear the calling

It makes me afraid, what will be?

My fear has gone several ways

I’m sure I have not failed

I see the world with different eyes

Will I see (the) light of day again?

All this pain now is mine

(this) is the awakening of a second life

It’s me, the grotesque!

Toch hoor ik de roeping

Het maakt me bang, wat zal het zijn?

Mijn angst is verschillende kanten opgegaan

Ik weet zeker dat ik niet heb gefaald

Ik zie de wereld met andere ogen

Zal ik (het) daglicht weer zien?

Al deze pijn is nu van mij

(dit) is het ontwaken van een tweede leven

Ik probeerde aan te raken wat ik had gezien

Toen ik reisde in mijn droomwereld

Er is mij nooit gevraagd om te worden

De gruwel begint veel te ongeloofwaardig

Wanneer mijn geest in slaap valt

In mijn dromen is de duisternis zo diep

Toen ik dacht dat dit het einde was

Mijn leven keerde terug met tijd om te besteden

De enige gedachte in mijn hoofd

Is om mijn verdriet achter te laten

Er is niets te zien, maar zoveel te voelen

Mijn ziel werd te ruste gelegd

Ik ben het, de groteske!

Mijn dood wacht op mij

Ik raakte geïsoleerd van mijn innerlijke zelf

Woorden kunnen muren van stilte bouwen

Ik leef met ogen zo blind

Toch hoor ik de roeping

Het maakt me bang, wat zal het zijn?

Mijn angst is verschillende kanten opgegaan

Ik weet zeker dat ik niet heb gefaald

Ik zie de wereld met andere ogen

Zal ik (het) daglicht weer zien?

Al deze pijn is nu van mij

(dit) is het ontwaken van een tweede leven

Ik ben het, de groteske!