No Fate - Foxtails Brigade

In the middle of the shot of the starting gun

I didn’t realize that the game had just begun

And after hours starin' straight at the burning sun

A double vision kept my eyes all wide

Arrested by a feeling something was watching me

I had a mind to keep from anyone and anything

And on the verge of giving in to a losing fight

I froze and faded in to bleak bright white

The full moon told me not to run

Watch your back you’ve got only one

When in open air a siren was ringing out

The earth falling through the cracks in the open ground

And in the banging of the beat of a shooting round

The day was faded into blank black night

But when the fences and the chains all began to rust

I saw the city through thick veil of valley dust

And in the shadow of the shape of the overhang

I heard the message and the words «no fate»

No fate but what you make in the end

There’s no fate

«No fate» she scribed into the incision, no fate

And in the middle of the shot of the starting gun

I didn’t realize that the game had just begun

And after hours starting straight at the burning sun

And in the banging of the beat of the army drum

And in the shadow of the shape of the overhang

There was a message loud and clear calling out my name

And in the middle of the shot of the starting gun

I didn’t realize it was half way over

No fate

No fate

No fate but what you make in the end

There’s no fate

No fate

No fate

In het midden van het schot van het startschot

Ik wist niet dat het spel net was begonnen

En na uren starin' recht naar de brandende zon

Een dubbel zicht hield mijn ogen wijd open

Gearresteerd door het gevoel dat er iets naar me keek

Ik wilde me van alles en iedereen onthouden

En op het punt om toe te geven aan een verloren strijd

Ik bevroor en vervaagde naar somber helder wit

De volle maan zei dat ik niet moest rennen

Pas op je rug, je hebt er maar één

Toen in de open lucht een sirene afging

De aarde valt door de scheuren in de open grond

En op het bonzen van het ritme van een schietronde

De dag vervaagde tot een lege zwarte nacht

Maar toen de hekken en de kettingen allemaal begonnen te roesten

Ik zag de stad door een dikke sluier van dalstof

En in de schaduw van de vorm van de overstek

Ik hoorde de boodschap en de woorden «geen lot»

Geen lot, maar wat je uiteindelijk maakt

Er is geen lot

«Geen lot» schreef ze in de incisie, geen lot

En in het midden van het schot van het startschot

Ik wist niet dat het spel net was begonnen

En na uren direct beginnen bij de brandende zon

En op het bonzen van de beat van de legerdrum

En in de schaduw van de vorm van de overstek

Er was een bericht luid en duidelijk dat mijn naam riep

En in het midden van het schot van het startschot

Ik wist niet dat het halverwege was

Geen lot

Geen lot

Geen lot, maar wat je uiteindelijk maakt

Er is geen lot

Geen lot

Geen lot