Dirtbags and Dozers - Foxtails Brigade

It’s getting harder to remember

Important lessons I learned last year

Dumb luck has been known to expire

Just when the steaks are getting higher

The stars all line up in order

Just to build their boundless borders

Your face is uglier than last year

Liver spots on your neck and your ears

They might grow rapidly in water

Slow boiled, like sick fermented soft serve

I have seen at least a thousand times over

White daisies double-crossed by dirtbags and dozers

Served to the servants on a silver platter

Peacocks seared and stuffed with pearls fried and battered

But we still play patiently

Though the lights may never change from red to green

While we await the tide rises and falls

Taunting and teasing impertinent calls

So long to all of my old habits

Sucked thumbs are for the birds and rabbits

We’ll eat when we’re not even hungry

Just bored and pitiful and lonely

When all our compositions become useless

We’ll fade away silent aimless and youthless

And each year day hour and minute that passes

Fades in the embers that burn into ashes

And all of the castles that float in the distance

Never get reached without ample resistance

But none can know the sorrows of a savage

Faced with a fate ordinary and average

But we still play patiently

The lights may never change from red to green

Het wordt moeilijker om te onthouden

Belangrijke lessen die ik vorig jaar heb geleerd

Van dom geluk is bekend dat het verloopt

Net als de steaks hoger worden

De sterren staan ​​allemaal op volgorde

Gewoon om hun grenzeloze grenzen te bouwen

Je gezicht is lelijker dan vorig jaar

Levervlekken in je nek en je oren

Ze kunnen snel groeien in water

Langzaam gekookt, zoals zieke gefermenteerde zachte serve

Ik heb minstens duizend keer gezien

Margrieten bedrogen door vuilzakken en bulldozers

Geserveerd aan de bedienden op een zilveren schaal

Pauwen aangebraden en gevuld met parels gebakken en gehavend

Maar we spelen nog steeds geduldig

Hoewel de lichten misschien nooit van rood in groen veranderen

Terwijl we wachten op het stijgen en dalen van het tij

Ongepaste telefoontjes treiteren en plagen

Tot zover al mijn oude gewoonten

Opgezogen duimen zijn voor de vogels en konijnen

We eten als we niet eens honger hebben

Gewoon verveeld en zielig en eenzaam

Wanneer al onze composities nutteloos worden

We zullen stil, doelloos en jeugdloos verdwijnen

En elk jaar gaat er een dag en een minuut voorbij

Verdwijnt in de sintels die tot as branden

En alle kastelen die in de verte drijven

Nooit bereikt worden zonder voldoende weerstand

Maar niemand kan het verdriet van een wilde kennen

Geconfronteerd met een gewoon en gemiddeld lot

Maar we spelen nog steeds geduldig

De lichten mogen nooit veranderen van rood naar groen