Fading - Flatsound

Every day reminds me that I still exist

But don’t deserve to be here for what I did

Maybe things were never supposed to be this good

If that’s the case, I’m grateful for who you were

Because who you were was real

I’ve adapted to this normal pace

And found comfort in every day

But the pattern that has kept me safe is fading

So now, I’m crawling through the mess I’ve made

It stains my clothes with awful shades

That scream that I deserve the fate I’ve chosen

And all this emotion was wasted

From the depths of the ocean, from the bottom of the sea

I said I’m sorry, I’m sorry

Nothing I can say now would justify a thing

Just know I’m sorry, I’m sorry

Elke dag herinnert me eraan dat ik nog steeds besta

Maar verdien het niet om hier te zijn voor wat ik deed

Misschien hadden dingen nooit zo goed moeten zijn

Als dat het geval is, ben ik dankbaar voor wie je was

Omdat wie je was echt was

Ik heb me aangepast aan dit normale tempo

En vond troost in elke dag

Maar het patroon dat me veilig heeft gehouden, vervaagt

Dus nu kruip ik door de rotzooi die ik heb gemaakt

Het bevlekt mijn kleren met vreselijke tinten

Die schreeuw dat ik het lot verdien dat ik heb gekozen

En al deze emotie was verspild

Uit de diepten van de oceaan, van de bodem van de zee

Ik zei dat het me spijt, het spijt me

Niets dat ik nu kan zeggen, zou iets rechtvaardigen

Weet gewoon dat het me spijt, het spijt me