A Single Thread - Flatsound

I was pulled out of bed by a single thread

It tugged me to death by my clothing

And I was led to a door I’d never seen before

With an old gentle glow of its opening

Where I was a child pressed against your flower dress

I clung to it like I did before I lost you

And I could tell you were cured, you were happier

Your perfect words were the comfort that you offered

And I sat and thought about the way that women talk

How carefully their words are chosen

And without missing a beat, you lift me off my feet

And throw me in the depths of the ocean

Where I had a dream that I couldn’t breathe

That the vicious sea was attacking

It wrestled my tongue as it filled my lungs

With the pressure that I’d been avoiding

And I sank to the depths where the bodies slept

And a sign that read its warnings

Said, «he who opens his mouth while already drowned

Insults the knowledge of the ocean»

So I sat inside to wait for it to dry

Until the sun had turned the sea into a meadow

And when I opened my eyes you were by my side

Waiting for me with the trees and the pebbles

And I said, «how could this be?»

You said, «I just followed the string

That comes to me when I sleep, when I’m dreaming

My little star, my baby love, I wasn’t giving up

Just taking the break I thought I needed»

And I said, «build me a wall that’s indestructible

Place it all around my body

Have it blocking the sun so that when it comes

I’ll be right here where you left me»

I’ll sleep away the sadness of today

And bury deep in the sheets that surround me

Yeah I’ll sleep until the blankets and the quilts

Dissolve into the soil around me

Ik werd door één draad uit bed getrokken

Het trok me dood aan mijn kleding

En ik werd naar een deur geleid die ik nog nooit eerder had gezien

Met een oude zachte gloed van zijn opening

Waar ik een kind was, tegen je bloemenjurk gedrukt

Ik klampte me eraan vast zoals ik deed voordat ik je verloor

En ik kon zien dat je genezen was, je was gelukkiger

Je perfecte woorden waren de troost die je bood

En ik zat en dacht na over de manier waarop vrouwen praten

Hoe zorgvuldig zijn hun woorden gekozen

En zonder een beat te missen, til je me van mijn voeten

En gooi me in de diepten van de oceaan

Waar ik een droom had die ik niet kon ademen

Dat de wrede zee aanviel

Het worstelde met mijn tong terwijl het mijn longen vulde

Met de druk die ik had vermeden

En ik zonk naar de diepten waar de lichamen sliepen

En een bord dat de waarschuwingen leest

Hij zei: "hij die zijn mond opent terwijl hij al verdronken is"

Beledigt de kennis van de oceaan»

Dus ik zat binnen om te wachten tot het droog was

Tot de zon de zee in een weiland had veranderd

En toen ik mijn ogen opende was je aan mijn zijde

Wachtend op mij met de bomen en de kiezels

En ik zei: "hoe kan dit?"

Je zei: "Ik heb gewoon de string gevolgd"

Dat komt naar me toe als ik slaap, als ik droom

Mijn kleine ster, mijn schatje, ik gaf niet op

Ik nam gewoon de pauze die ik dacht nodig te hebben»

En ik zei: "bouw voor mij een muur die onverwoestbaar is"

Plaats het rondom mijn lichaam

Laat het de zon blokkeren, zodat wanneer het komt

Ik ben hier waar je me hebt achtergelaten»

Ik slaap het verdriet van vandaag weg

En begraaf diep in de lakens die me omringen

Ja, ik zal slapen tot de dekens en de quilts

Los op in de grond om me heen