Un vestido y un amor - Fito Paez

Te vi, juntabas margaritas del mantel,

ya se que te trate bastante mal,

no se si eras un angel o un rubi,

o simplemente te vi.

Te vi, saliste entre la gente a saludar,

los astros se rieron otra vez,

la llave de Mandala se quebro,

o simplemente te vi.

Todo lo que diga esta de mas,

las luces siempre encienden en el alma,

y cuando me pierdo en la ciudad,

vos ya sabs comprender,

es solo un rato, no ms;

tendra que lloraro salir a matar,

te vi…, te vi…, te vi,

yo no buscaba a nadie y te vi.

Te vi, fumabas unos chinos en Madrid,

hay cosas que te ayudan a vivir,

no hacias otra cosa que escribir

y yo simplemente te vi.

Me fui, me voy de vez en cuando a algun lugar,

ya se no te hace gracia este pais,

tenias un vestido y un amor,

y yo simplemente te vi.

Todo lo que diga esta de mas,

las luces siempre encienden en el alma,

y cuando me pierdo en la ciudad,

vos ya sabs comprender,

es solo un rato, no mas;

tendria que lloraro salir a matar,

te vi…, te vi…, te vi,

yo no buscaba a nadie y te vi.

Te vi, te vi, te vi…

yo no buscaba a nadie y te vi.

Ik zag je, je plukte madeliefjes van het tafelkleed,

Ik weet dat ik je behoorlijk slecht heb behandeld,

Ik weet niet of je een engel of een robijn was,

Of ik zag je net.

Ik zag je, je ging onder de mensen om hallo te zeggen,

de sterren lachten weer,

Mandala's sleutel brak,

Of ik zag je net.

Alles wat ik zeg is overbodig,

de lichten gaan altijd aan in de ziel,

en als ik verdwaal in de stad,

je weet al hoe je het moet begrijpen,

het is maar een tijdje, niet meer;

Ik zal moeten huilen of naar buiten gaan om te doden,

Ik zag je..., ik zag je..., ik zag je,

Ik was naar niemand op zoek en ik zag je.

Ik zag je, je rookte wat Chinees in Madrid,

er zijn dingen die je helpen te leven,

je deed niets anders dan schrijven

en ik zag je net.

Ik ging weg, ik ga van tijd tot tijd ergens heen,

Ik weet dat je niet van dit land houdt,

je had een jurk en een liefde,

en ik zag je net.

Alles wat ik zeg is overbodig,

de lichten gaan altijd aan in de ziel,

en als ik verdwaal in de stad,

je weet al hoe je het moet begrijpen,

het is maar een tijdje, niet meer;

Ik zou moeten huilen of naar buiten gaan om te doden,

Ik zag je..., ik zag je..., ik zag je,

Ik was naar niemand op zoek en ik zag je.

Ik zag je, ik zag je, ik zag je...

Ik was naar niemand op zoek en ik zag je.