Acerca del niño proletario - Fito Paez

Caímos juntos, barranca abajo

Éramos 3 del barrio y uno de la Villa 22

Un pobre pobre, un pobre diablo

Nosotros éramos los niños endiablados del amor

De las familias más argentinas

No nos dormimos sin rezar el Padre Nuestro al redentor

El niño ausente, el proletario

Traía en la sangre mil generaciones del peor alcohol

Entre los fierros, entre los sapos

Entre el calor casi demente del arroyo seco, arróyalo

Lo convencimos, lo enamoramos

Y le juramos que jamás se olvidaría de nosotros

Y así le hicimos comer el barro

Tragar la mugre misma con la que se había alimentado

Y así le hicimos beber espanto

3 chicos ricos empresarios, lo más parecido a un santo

Y nos reímos, nos animamos

Pateando el culo de un chiquito hambriento, triste y solitario

Tengo 20 000 años, soy un loco enjaulado

Tengo 20 000 años, soy el niño proletario

Tengo 20 000 años, y estoy en el aire

Yo le bajaba los pantalones

Mientras mis 2 hermanos le ataban los brazos, su sudor

Nos empapaba, nos excitaba

Yo puse dentro de él lo mío tan a fondo que explotó

Y fui precioso, tan kamikaze

Yo fui Calígula y él fue la Virgen que este Dios violó

Lo liquidamos tan de repente

Y mientras se moría yo le acuchillaba el corazón

Y le di duro entre los dientes

Ya no tenía voz el chico para pedir por favor

Que lo matemos, lo antes posible

Andá a cantarle a Gardel, andá a cantarle a Perón

Tengo 20 000 años, soy un loco enjaulado

Tengo 20 000 años, soy el niño proletario

Tengo 20 000 años, y estoy en el aire

Estoy en el aire

We vielen samen, in het ravijn

Wij waren met 3 uit de buurt en 1 uit Villa 22

Een arme arme, een arme duivel

Wij waren de duivelse kinderen van de liefde

Van de meeste Argentijnse families

We vallen niet in slaap zonder het Onze Vader tot de Verlosser te bidden

Het afwezige kind, de proletariër

Hij had duizend generaties van de slechtste alcohol in zijn bloed

Tussen de ijzers, tussen de padden

Tussen de bijna waanzinnige hitte van de droge kreek, stream it

We hebben hem overtuigd, we werden verliefd

En we hebben hem gezworen dat hij ons nooit zou vergeten

En dus lieten we hem de modder eten

Het inslikken van de vuiligheid waarmee het zich had gevoed

En dus lieten we hem horror drinken

3 rijke ondernemers, het dichtst bij een heilige

En we lachen, we juichen

De kont schoppen van een hongerig, verdrietig en eenzaam jongetje

Ik ben 20.000 jaar oud, ik ben een gekooide gek

Ik ben 20.000 jaar oud, ik ben het proletarische kind

Ik ben 20.000 jaar oud, en ik ben in de lucht

Ik liet zijn broek zakken

Terwijl mijn 2 broers zijn armen vastbonden, zijn zweet

Het maakte ons doorweekt, het maakte ons enthousiast

Ik heb de mijne zo grondig in hem gestopt dat hij ontplofte

En ik was kostbaar, dus kamikaze

Ik was Caligula en hij was de Maagd die deze God heeft verkracht

We hebben het zo plotseling geliquideerd

En terwijl hij stervende was, doorboorde ik zijn hart

En ik sloeg hem hard tussen de tanden

De jongen had geen stem meer om alsjeblieft te vragen

Dat we hem zo snel mogelijk doden

Ga zingen voor Gardel, ga zingen voor Perón

Ik ben 20.000 jaar oud, ik ben een gekooide gek

Ik ben 20.000 jaar oud, ik ben het proletarische kind

Ik ben 20.000 jaar oud, en ik ben in de lucht

ik ben in de lucht