Tres Agujas - Fito Paez

Fito Páez

Miscellaneous

Tres Agujas

Los barcos viajan de país en país,

la luna no siempre es la misma.

Y vos te vas a ir, sola en tu habitación.

Tu mamá, se fue a Marruecos sin alhajas.

Es algo asi como cansarse de todo,

todo sigue dando vueltas.

Estoy abriendome, estoy cansandome.

Mi nación, no tiene cruces ni banderas.

No es que no te creas que las cosas han cambiado un poco.

Es mi corazón quien decide entre el mar y la arena.

Necesito verte antes que sea demasiado tarde.

Casi son las tres, tres agujas tengo en la cabeza.

No, creo que nunca es tarde

una valvula de escape

se transforma en un acorde.

No, es que ya no quiero mas nadar en piletas.

Estan partiendo el mundo por la mitad,

estan quemandose las velas.

Estan usandome, estan riendose.

Y mi canción, es un antidoto del diablo.

No es que no te creas que las cosas han cambiado un poco.

Es mi corazón quien decide entre el mar y la arena.

Necesito verte antes que sea demasiado tarde.

Casi son las tres, tres agujas tengo en la cabeza.

Una cuerda es una bala,

el amor un ejercicio.

Una iglesia es como un circo.

No es que yo no quiero mas nadar en piletas.

Noooo

Quiero vivir aqui, mas quiero cambiar

Cambiar para sentirme vivo.

Y te dare una flor, antes que un Decadron.

Oh mi amor, estoy tranquilo, pero herido.

Fito Paez

Gemengd

drie naalden

Schepen reizen van land tot land,

de maan is niet altijd hetzelfde.

En jij gaat heen, alleen in je kamer.

Je moeder ging zonder sieraden naar Marokko.

Het is zoiets als moe worden van alles,

alles blijft draaien.

Ik doe open, ik word moe.

Mijn land heeft geen kruisen of vlaggen.

Het is niet dat je niet denkt dat de dingen een beetje zijn veranderd.

Het is mijn hart dat beslist tussen de zee en het zand.

Ik moet je zien voordat het te laat is.

Het is bijna drie uur, ik heb drie naalden in mijn hoofd.

Nee, ik denk dat het nooit te laat is

een uitlaatklep

het wordt een akkoord.

Nee, het is gewoon dat ik niet meer in zwembaden wil zwemmen.

Ze splitsen de wereld in tweeën

de kaarsen branden.

Ze gebruiken me, ze lachen.

En mijn lied, het is een tegengif van de duivel.

Het is niet dat je niet denkt dat de dingen een beetje zijn veranderd.

Het is mijn hart dat beslist tussen de zee en het zand.

Ik moet je zien voordat het te laat is.

Het is bijna drie uur, ik heb drie naalden in mijn hoofd.

Een touw is een kogel,

hou van een oefening.

Een kerk is als een circus.

Het is niet dat ik niet meer in zwembaden wil zwemmen.

Neeeeee

Ik wil hier wonen, maar ik wil veranderen

Verander om je levend te voelen.

En ik geef je een bloem, in plaats van een Decadron.

Oh mijn liefste, ik ben kalm, maar gekwetst.