Torre de cristal - Fito Paez

Bebías coñac de noche en Madrid en el Palace

Perdida, mi flor, perdida mi niña encantada

No debí intentar, no debí pensar, no debí olvidarme

Que el pasado irrumpe sin protección y sin presentarse

Sentías piedad, el blues de mis ojos perdidos

Que extraño mi amor, no se que pasó en el camino

La felicidad fue un lugar hermoso que hicimos juntos

Torre de cristal, cielo protector fuera de este mundo

Es la misma canción que cuando éramos pibes nos hacía ilusión

Igual el tiempo ya pasó, y ya basta de llorar que esta saliendo el sol

No debí intentar, no debí pensar, no debí marcharme

Que el pasado irrumpe sin protección y sin presentarse

Es la misma canción que cuando éramos pibes nos hacía ilusión

Igual el tiempo ya pasó

Ya basta de llorar que esta saliendo el sol

Je dronk 's avonds cognac in Madrid in het Palace

Verloren, mijn bloem, verloor mijn betoverde meisje

Ik had het niet moeten proberen, ik had niet moeten denken, ik had het niet mogen vergeten

Dat het verleden binnenstormt zonder bescherming en zonder zich te presenteren

Je voelde medelijden, de blues van mijn verloren ogen

Ik mis mijn liefde, ik weet niet wat er onderweg is gebeurd

Geluk was een prachtige plek die we samen hebben gemaakt

Kristallen toren, beschutte hemel niet van deze wereld

Het is hetzelfde liedje dat ons enthousiast maakte toen we kinderen waren

Misschien is de tijd verstreken, en genoeg van het huilen dat de zon opkomt

Ik had het niet moeten proberen, ik had niet moeten denken, ik had niet moeten vertrekken

Dat het verleden binnenstormt zonder bescherming en zonder zich te presenteren

Het is hetzelfde liedje dat ons enthousiast maakte toen we kinderen waren

Alsof de tijd al voorbij is

Genoeg gehuild dat de zon opkomt