Cadáver Exquisito - Fito Paez, Rosal

Comienza el día, y una luz sentimental

Nos envuelve, vuelve, se va

La fabulosa sinfonía universal

Nos envuelve, vuelve, se va

Tango, sexo, sexo y amor

Tanto tango, tanto dolor

Mi vida gira en contradicción

Jamás conquisté mi corazón

Mas dónde estaba cuando pasó lo que pasó

Hablándome al espejo solo?

Vengo de un barrio, tan mezquino y criminal

Quizá te queme, queme, quizá

Vengo de un barrio, siempre a punto de estallar

Quizá te queme, queme, quizá

Si de nada sirve vivir

Buscas algo por qué morir

El tiempo me ha enseñado a mirar

A veces me ha enseñado a callar

Dónde estabas cuando pasó lo que pasó

Hablándote al espejo sola?

Es tanta la tristeza y es tan ruin

Que celebro la experiencia feliz

La estupidez del mundo nunca pudo y nunca podrá

Arrebatar la sensualidad

Busco mi piedra filosofal

En los 7 locos, en el mar

En el cadáver exquisito, en no tener piedad

En la quinta esencia de la música

Dentro mío en el amor

Y el odio, tener que pensar

Preferiría tu sonrisa a toda la verdad

Avanzo un paso, retrocedo y vuelvo a preguntar

De dag begint, en een sentimenteel licht

Het omringt ons, het komt terug, het gaat weg

De fantastische universele symfonie

Het omringt ons, het komt terug, het gaat weg

Tango, seks, seks en liefde

Zoveel tango, zoveel pijn

Mijn leven draait in tegenspraak

Ik heb nooit mijn hart veroverd

Waar was ik toen wat gebeurde gebeurde?

Alleen tegen mezelf praten in de spiegel?

Ik kom uit een buurt, zo gemeen en crimineel

Misschien zal ik je verbranden, je verbranden, misschien

Ik kom uit een buurt die altijd op ontploffen staat

Misschien zal ik je verbranden, je verbranden, misschien

Als het geen zin heeft om te leven

Op zoek naar iets om voor te sterven

De tijd heeft me leren kijken

Soms heeft het me geleerd mijn mond te houden

Waar was je toen wat gebeurde gebeurde

Alleen tegen jezelf praten in de spiegel?

Het verdriet is zo groot en het is zo gemeen

Dat ik de gelukkige ervaring vier

De stompzinnigheid van de wereld kan dat nooit en zal dat ook nooit doen

grijp de sensualiteit

Ik zoek mijn steen der wijzen

In de 7 gek, in de zee

In het exquise lijk, in genadeloosheid

In de essentie van muziek

binnenkant van mij verliefd

En de haat, het moeten nadenken

Ik heb liever je glimlach dan de hele waarheid

Ik doe een stap naar voren, ga terug en vraag het opnieuw