La balada de Donna Helena - Fito Paez

Manejando por la ruta

Alguna noche sin mirar atrás

Prendo un faso y en la radio

Siempre el mismo idiota de la música

Uh, Helena

Uh, Helena

La petaca se quedó vacía

Y son las once en cualquier lugar

Una donna me hace señas

Sube al coche y empezó a falar

Antes, debo confesar

No sentí placer igual

Pero la verdad es que ya, es que ya ven…

Empezó por recorrerme con su boca

Y no estaba mal

Y su lengua parecía casi como loca

Vamos a chocar

Uh, Helena

Uh, Helena

Hasta aquí pude hacerlo bien

Después con su pocket me golpeó la sien

Y sacó mis pantalones sin apuro

Y tragó, tragó, tragó y había algo puro

Me quemó con la luz de un superflash

Y algo extraño comenzó a sudar

Y tan pronto desapareció este mundo

Y así fue como me fui de mundo

Antes, debo confesar

No sentí placer igual

Pero la verdad es que ya, es que ya ven…

Donna Helena empezó a llorar

Sola en ese coche, lamiendo su sal

Por un momento se olvidó de la verdad

Que todo lo que toca se le esfuma, se le esfuma, se le esfuma

Hay un acuerdo de brujas en Gibraltar

Que «todo amor perpetuo deberás matar

Cuerpo sobre cuerpo y cuerpo sobre el mar

El mar de los caídos frente a Donna Helena»

op de weg rijden

Een nacht zonder achterom te kijken

Ik zet een faso aan en de radio aan

Altijd dezelfde muziek idioot

Euh Helena

Euh Helena

De fles was leeg

En het is overal elf uur

Een donna wenkt me

Stap in de auto en begin te neuken

Vroeger moet ik bekennen

Ik voelde niet hetzelfde plezier

Maar de waarheid is dat ze nu al zien...

Hij begon door met zijn mond over me heen te gaan

en het was niet slecht

En haar tong leek bijna gek

laten we crashen

Euh Helena

Euh Helena

Tot nu toe heb ik het goed kunnen doen

Toen raakte hij met zijn zak mijn slaap

En hij deed ongehaast mijn broek uit

En slikte, slikte, slikte en er was iets puurs

Het brandde me met het licht van een superflits

En er begon iets vreemds te zweten

En zodra deze wereld verdween

En zo verliet ik de wereld

Vroeger moet ik bekennen

Ik voelde niet hetzelfde plezier

Maar de waarheid is dat ze nu al zien...

Donna Helena begon te huilen

Alleen in die auto, haar zout likkend

Even vergat hij de waarheid

Dat alles wat hij aanraakt verdwijnt, verdwijnt, verdwijnt

Er is een heksendeal in Gibraltar

Dat "elke eeuwige liefde die je moet doden"

Lichaam op lichaam en lichaam op de zee

De zee van de gevallenen vs. Donna Helena»