Desierto - Fito Paez

Mi aspecto perverso, mi lívido porno

Mi circulo abierto, mi tacto de oro

Tu espalda es un arpa, tus piernas un coro

Que tienen en mente hacérmelo todo

Yo soy ese rayo que cayó del cielo

Que vino a quemarte hasta el mismo infierno

Vos sos el espacio que habitan tus miedos

Yo tengo coraje y tengo deseo

Quiero tu lado salvaje, no necesito palabras

Quiero sacarme las ropas, que no me sirven de nada

No soy turista del viaje, soy pasajero intranquilo

No me provoques ahora, tengo un cuchillo con filo

Y nada de lo que me digas, amor, va a sacarme de este

Desierto

Con látigo en mano, me siento indefenso

La rabia que escupo, se la lleva el viento

Hay gente que inspira, que come excremento

Hay gente que aspira la coca y el tiempo

Tu punto de vista, tu lado importante

Tu chumbo en la mano, sos un vigilante

Yo soy un espectro, soy un habitante

Un cuerpo y un alma, un lucro cesante

Voy a salir a la calle a deshacer mi destino

Que es bueno estar en la lona y equivocar el camino

Podés comprarte una casa, podés comprarte un asilo

Hay cosas que no se compran, vos sabes bien lo que digo

Y nada de lo que me digas, amor, va a sacarme de este

Desierto

La falsa utopía de un mundo perfecto

Se hundió hace unos días

En un baño infecto

Políticamente, decente y correcto

Sos un policía, sos como un insecto

Flotás tranquilo y seguro, alrededor de la mierda

Te veo andando derecho, resbalando por izquierda

No existe nadie que sepa, ninguna cosa en la tierra

Y si estás libre de dudas, tirá la primera piedra

Y nada de lo que digas, amor, va a sacarme de este

Desierto

Desierto… nena, estoy desierto, desierto…

Mijn boze blik, mijn woedende porno

Mijn open cirkel, mijn aanraking van goud

Je rug is een harp, je benen een koor

Wat hebben ze in gedachten om mij alles aan te doen?

Ik ben die bliksem die uit de lucht viel

Dat kwam om je naar de hel te branden

Jij bent de ruimte die je angsten bewonen

Ik heb moed en ik heb verlangen

Ik wil je wilde kant, ik heb geen woorden nodig

Ik wil mijn kleren uittrekken, ze zijn nutteloos voor mij

Ik ben geen toerist van de reis, ik ben een rusteloze passagier

Provoceer me nu niet, ik heb een scherp mes

En niets wat je tegen me zegt, liefje, gaat me hieruit redden

Woestijn

Met de zweep in de hand voel ik me hulpeloos

De woede die ik spuug, wordt gedragen door de wind

Er zijn mensen die inspireren, die uitwerpselen eten

Er zijn mensen die coca en tijd inhaleren

Jouw standpunt, jouw belangrijke kant

Je chumbo in de hand, je bent een burgerwacht

Ik ben een geest, ik ben een bewoner

Een lichaam en een ziel, een verloren winst

Ik ga de straat op om mijn lot ongedaan te maken

Dat het goed is om op het doek te staan ​​en de verkeerde weg in te slaan

U kunt een huis kopen, u kunt een verpleeghuis kopen

Er zijn dingen die niet worden gekocht, je weet goed wat ik zeg

En niets wat je tegen me zegt, liefje, gaat me hieruit redden

Woestijn

De valse utopie van een perfecte wereld

Het zonk een paar dagen geleden

In een besmette badkamer

Politiek fatsoenlijk en correct

Je bent een politieagent, je bent als een insect

Je zweeft kalm en veilig, rond de stront

Ik zie je recht lopen, naar links glijden

Er is niemand die het weet, niets op aarde

En als je vrij bent van twijfel, werp dan de eerste steen

En niets wat je zegt, liefje, gaat me hieruit redden

Woestijn

Woestijn... schat, ik ben woestijn, woestijn...