Like Ships In The Night - Fireworks

I didn’t need drugs to teach me not to care.

My feet were already downers to a world up in the air

I’m on the outside and I’m choosing not to look in.

I never fell too fast.

My friends and I just like being those you see at night.

Walking through graveyards like zombies.

I want to soak in the moonlight.

It’s always been the common life.

That always makes it self seem right.

But I’ll pass it like ships in the night.

What matters most is how well you can walk through the war that’s inside

of your head.

I can’t stop this war inside my head.

Trying to find myself.

I can’t give up on everything I’ve ever known before.

But if I could write a letter to the person I once was.

The return address would be, «I miss you, but I don’t want to

know you anymore».

I won’t let this world make my life an appointment.

Time’s just a measurement.

Ik had geen medicijnen nodig om te leren dat ik er niet om moest geven.

Mijn voeten waren al downers naar een wereld in de lucht

Ik sta aan de buitenkant en ik kies ervoor om niet naar binnen te kijken.

Ik viel nooit te snel.

Mijn vrienden en ik vinden het gewoon leuk om de mensen te zijn die je 's nachts ziet.

Als zombies door begraafplaatsen lopen.

Ik wil genieten van het maanlicht.

Het is altijd het gewone leven geweest.

Dat zorgt ervoor dat het altijd goed lijkt.

Maar ik zal het passeren als schepen in de nacht.

Het belangrijkste is hoe goed je door de oorlog kunt lopen die erin zit

van je hoofd.

Ik kan deze oorlog in mijn hoofd niet stoppen.

Ik probeer mezelf te vinden.

Ik kan niet alles opgeven wat ik ooit heb gekend.

Maar als ik een brief zou kunnen schrijven aan de persoon die ik ooit was.

Het retouradres zou zijn: "Ik mis je, maar ik wil niet"

ken je niet meer».

Ik laat deze wereld niet van mijn leven een afspraak maken.

Tijd is slechts een maatstaf.