Domani - Finley

Quante volte ancora troppe volte ti dovrai svegliare e leggere i saluti che ti

scrivo prima di partire?

Quanti quei momenti in cui hai bisogno della mia presenza e cerchi dalla tua

finestra la mia auto in lontananza?

Ma stasera non c'è sappi che rivolgo ogni mio pensiero a te

Domani ripartirò ricorda di non dimenticare mille o più chilometri non potranno

scioglierci

Domani ripartirò inutile dire che fa male ma rende incantevole ogni istante che

passo con te

Forse a volte avrai dipinto tele senza alcun colore spazi bianchi dove

raccontare questo tuo dolore

Forse è dalle lacrime che nasce l’opera migliore forse quei dipinti tu non me

li vorrai mai mostrare

Ma non chiedo il perché sappi che rivolgo ogni mio pensiero a te

So solo che un luogo non c'è dove tu sia assente sei costantemente viva in me

Domani ripartirò ricorda di non dimenticare che mille o più chilometri non

potranno scioglierci

Domani ripartirò inutile dire che fa male ma rende incantevole ogni istante che

passo con te

Sognami che io farò lo stesso e ci potremmo rincontrare

In un mondo di cui nessun altro sa le coordinate ti darò la chiave lì ti

aspetterò

Lì ti cercherò li ti aspetterò

Domani ripartirò ricorda di non dimenticare che mille o più chilometri non

potranno scioglierci

Domani ripartirò inutile dire che fa male ma rendeincantevole ogni istante che

passo con te

Hoe vaak nog te vaak moet je wakker worden en de begroetingen lezen die je hebt

schrijf ik voor vertrek?

Hoeveel van die momenten dat je mijn aanwezigheid nodig hebt en de jouwe zoekt

raam mijn auto in de verte?

Maar vanavond weet ik niet dat ik al mijn gedachten aan jou richt

Morgen vertrek ik denk eraan om niet te vergeten dat duizend of meer kilometers niet zullen lukken

smelt ons

Morgen verlaat ik het onnodig om te zeggen dat het pijn doet, maar elk moment betoverend maakt

ik ga met je mee

Misschien heb je soms beschilderde doeken zonder enige kleur witruimte waar

vertel deze pijn van jou

Misschien is het uit tranen dat het beste werk is geboren, misschien die schilderijen die jij niet bent?

je zult ze ooit willen laten zien

Maar ik vraag niet waarom je weet dat ik al mijn gedachten aan jou richt

Ik weet alleen dat er geen plaats is waar je afwezig bent, je leeft constant in mij

Morgen vertrek ik denk eraan om niet te vergeten dat duizend of meer kilometers dat niet doen

ze zullen ons kunnen losmaken

Morgen verlaat ik het onnodig om te zeggen dat het pijn doet, maar elk moment betoverend maakt

ik ga met je mee

Droom voor mij dat ik hetzelfde zal doen en dat we elkaar weer kunnen ontmoeten

In een wereld waar niemand anders de coördinaten kent, zal ik je daar de sleutel geven

ik zal wachten

Daar zal ik voor je zoeken Ik zal op je wachten

Morgen vertrek ik denk eraan om niet te vergeten dat duizend of meer kilometers dat niet doen

ze zullen ons kunnen losmaken

Morgen vertrek ik, onnodig te zeggen, het doet pijn maar maakt elk moment betoverend

ik ga met je mee