For El Ahraihrah to Cry - Fall Of Efrafa

Fu inlé;

these clouds bode ill

From the earth we ran out;

That eve, that heralded night

For Man came knocking at our doors

Sank teeth within our homes

In those quiet hours

Where the elil ruled

The sky, the ground, our thoughts

We prayed for pity

But received none

We gasped for breath

But no breath came

Forgive us el ahrairah!

Prophet of two faces;

Deceitful, delirious

Right hand of embleer frith

Bore down on us all

Scattering minds like skeleton leaves

Hrair thethuthinnang

Weak willed we were, incoherent

Frith the lagging star

Hung on pitch fork lies

Weak willed we were, incoherent

Slay him down

Deific abhorrence

Slay him down

Frith lies still in charred soil

We silflay upon his bones

Dance in his carrion eyes

Tare his flesh with ideas

Bore within him like worms

Bore within him like worms

Frith the lagging star

Hung on pitch fork lies

Weak willed we were, incoherent

Slay him down

Embellished with

Caustic runes

Buried cities

Burrow graves

We stand in

Ragged rows

Tharn Eyes sullen with loss

Disembodied he wanders the wastes

Three headed elil

Frith, ahrairah, inlé

Baying for our heed

Cloying at our arms

Eyes wet with tears

But we will not cry for you

We will not cry for you

We march in atrophy

His hands still claw and swoon

Sombre we tread

In quiet regress

Amidst the fallen

Friend and fetid foe

Their blood smears as one

And so our cause is whole

Warrens yawn wide

Engulf us all in tow

We will lie here

Beside these vanquished souls

We never ceased feeling

We only opened our eyes

Ended half said prayers

This fallen lord we vilify

Fu inle;

deze wolken voorspellen slecht

Van de aarde renden we weg;

Die avond, die aangekondigde nacht

Want Man klopte bij ons aan de deur

Zonk tanden in onze huizen

In die stille uren

Waar de elil regeerde

De lucht, de grond, onze gedachten

We hebben om medelijden gebeden

Maar geen ontvangen

We snakten naar adem

Maar er kwam geen adem

Vergeef ons el ahrairah!

Profeet met twee gezichten;

Bedrieglijk, ijlend

Rechterhand van embleer frith

Verveeld ons allemaal

Verstrooiende geesten als skeletbladeren

Hrair thethuthinnang

We waren zwak van wil, onsamenhangend

Frith de achterblijvende ster

Opgehangen aan leugens op hooivork

We waren zwak van wil, onsamenhangend

Sla hem neer

Goddelijke afschuw

Sla hem neer

Frith ligt nog steeds in verkoolde grond

We spotten op zijn botten

Dans in zijn aasachtige ogen

Tare zijn vlees met ideeën

Boren in hem als wormen

Boren in hem als wormen

Frith de achterblijvende ster

Opgehangen aan leugens op hooivork

We waren zwak van wil, onsamenhangend

Sla hem neer

verfraaid met

Bijtende runen

begraven steden

graven

Wij staan ​​in

Rafelige rijen

Tharn Eyes somber van verlies

Ontlichaamd dwaalt hij door de woestenij

Driekoppige elil

Frith, ahirarah, inlé

Baying voor onze aandacht

Knuffelend aan onze armen

Ogen nat van tranen

Maar we zullen niet om je huilen

We zullen niet om je huilen

We marcheren in atrofie

Zijn handen klauwen nog steeds en zwijmelen

Somber betreden we

In stille terugval

Temidden van de gevallenen

Vriend en stinkende vijand

Hun bloed smeert als één

En dus is onze zaak heel

Warrens gaapt breed

Overspoel ons allemaal op sleeptouw

We zullen hier liggen

Naast deze overwonnen zielen

We zijn nooit opgehouden met voelen

We hebben alleen onze ogen geopend

Eindigde half gezegd gebeden

Deze gevallen heer belasteren we