Beyond the Veil - Fall Of Efrafa

In our haste we crowned a king

In our haste we bore his sin

In our haste we saw him god

In our haste;

born again

Not in life but words of fiction

Another fable carved in stone

His crucifix a graven image

Impotent faith, to die alone

A bastard son of a bastard god

Stolen saviors of ancient tome

Misshapen idols in manmade temples

A bloodied hand across our mouths

Man the martyr;

self appointed king

Lied in blood this selfish sin

Cast aside our sanity

The trinity of filth and lies

His majestic pestilent form

A rotted visage of our vanity

His majestic pestilent form

A rotted visage of our vanity

A cross a star a glyph

Burnt into our flesh

From our untimely birth

Cast upon us until death

And so we stand, ever waiting the end

Eyes skyward, ever waiting the end

Vacuous words read by naïve eyes

Coaxed out of pages, best forgotten

Cast a trillion shadows in their wake

Lay waste to all that we know

Bloated apes feign ignorance

Cloth to hide our guilt the stems

Our murderous nature in pastel rouge

This morality we attempt to fain

Man built God creates the veil

It hangs before us all and waits

Those who choose its warm caress

Dignify this empty fate

Angelic mythos cracked in the kiln

Shards embedded in the mouths of liars

Charged nature as unfit

Disfigured the sanctity of love

Tore down all that is good, all that is whole

Tore down all that is good, all that is whole

In onze haast hebben we een koning gekroond

In onze haast droegen we zijn zonde

In onze haast zagen we hem god

In onze haast;

wedergeboren

Niet in het leven, maar woorden van fictie

Nog een fabel in steen gebeiteld

Zijn kruisbeeld een gesneden beeld

Machteloos geloof, om alleen te sterven

Een bastaardzoon van een bastaardgod

Gestolen redders van oud boekdeel

Misvormde afgoden in door mensen gemaakte tempels

Een bebloede hand voor onze mond

Man de martelaar;

zelfbenoemde koning

Lieg in het bloed deze egoïstische zonde

Zet ons gezond verstand opzij

De drie-eenheid van vuil en leugens

Zijn majestueuze pestilente vorm

Een verrot gezicht van onze ijdelheid

Zijn majestueuze pestilente vorm

Een verrot gezicht van onze ijdelheid

Een kruis een ster een glyph

In ons vlees gebrand

Van onze vroegtijdige geboorte

Werp op ons tot de dood

En dus staan ​​we, altijd wachtend op het einde

Ogen hemelwaarts, altijd wachtend op het einde

Vage woorden gelezen door naïeve ogen

Uit pagina's gehaald, best vergeten

Werp een biljoen schaduwen in hun kielzog

Verspil alles wat we weten

Opgeblazen apen veinzen onwetendheid

Doek om onze schuld te verbergen de stengels

Onze moorddadige aard in pastel rouge

Deze moraliteit die we proberen te bevredigen

Door de mens gebouwde God schept de sluier

Het hangt voor ons allemaal en wacht

Degenen die kiezen voor zijn warme streling

Waardig dit lege lot

Engelachtige mythos gekraakt in de oven

Scherven ingebed in de mond van leugenaars

De natuur in rekening gebracht als ongeschikt

De heiligheid van liefde misvormd

Alles wat goed is, alles wat heel is afgebroken

Alles wat goed is, alles wat heel is afgebroken