Воспоминания - Фактор 2

У каждого из нас в жизни есть такой момент

Когда хочется рассыпаться, словно старый монумент

Забыться, мёртвым претвориться

Или с друзьями вечером в умат напиться

Кому-то не хватает любви, кому свободы

А кто-то вспоминает ушедшие молодые годы

Да мало ли существует причин погрустить,

Человеку надо иногда душу излить

С черно-белой фотографии испытанной временем на прочность

На меня смотрят старые друзья

Я помню, как мы в детстве все хотели выбраться из грязи в князья

Я до сих пор не выбрался.

Такова судьба моя.

Мы были как одна семья, но прошло уж столько лет,

Нравы изменились, но в памяти остался след,

Зеркало напоминает об ушедших годах

Но молодость останется храниться в наших снах

Я открываю вновь старый мой альбом

Моя прошлая жизнь хранится в нём

Друзей счастливый взгляд и огненный закат

Напоминают мне, что нет пути назад

Я открываю вновь старый мой альбом

Моя прошлая жизнь хранится в нём

Друзей счастливый взгляд и огненный закат

Напоминают мне, что нет пути назад

Я помню ветер ночной, он шевелил листву берёз

И тёплое лето, лето сказочных грёз

Я ничего не забыл, и забывать не хочу

И поэтому сейчас я об этом пою

По дороге, ведущей в никуда

Странствуем мы, и так проходят года

Не зная, что будет, там, впереди

Надеемся на лучшее и верим, это мы

Всё, что осталось за спиной

Следует повсюду и всегда за тобой

Не убежать и не скрыться от прошлого нам

Всё равно когда-нибудь ты возвратишься к нему сам

В памяти след остаётся навсегда

Просто закрою глаза и верните года

Ведь всё, что осталось за спиной

Следует повсюду и всегда за тобой

Я открываю вновь старый мой альбом

Моя прошлая жизнь хранится в нём

Друзей счастливый взгляд и огненный закат

Напоминают мне, что нет пути назад

Я открываю вновь старый мой альбом

Моя прошлая жизнь хранится в нём

Друзей счастливый взгляд и огненный закат

Напоминают мне, что нет пути назад

We hebben allemaal dat moment in ons leven.

Wanneer je wilt afbrokkelen als een oud monument

Vergeet, doe alsof je dood bent

Of 's avonds met vrienden om dronken te worden

Iemand mist liefde, wie geen vrijheid heeft

En iemand herinnert zich de voorbije jonge jaren

Is er enige reden om verdrietig te zijn,

Een man moet soms zijn ziel uitstorten

Van een beproefde zwart-witfoto

Oude vrienden kijken naar mij

Ik herinner me hoe we in onze kindertijd allemaal uit de vodden wilden komen naar rijkdom

Ik ben er nog steeds niet uit.

Zo is mijn lot.

We waren als één familie, maar er zijn zoveel jaren verstreken,

Moraal is veranderd, maar een spoor blijft in het geheugen,

De spiegel herinnert aan vervlogen jaren

Maar de jeugd zal in onze dromen blijven

Ik heropen mijn oude album

Mijn vorige leven is erin opgeslagen

Vrienden blije blik en vurige zonsondergang

Herinner me eraan dat er geen weg meer terug is

Ik heropen mijn oude album

Mijn vorige leven is erin opgeslagen

Vrienden blije blik en vurige zonsondergang

Herinner me eraan dat er geen weg meer terug is

Ik herinner me de nachtwind, het bewoog de bladeren van berken

En warme zomer, zomer van fantastische dromen

Ik ben niets vergeten, en ik wil het ook niet vergeten

En daarom zing ik er nu over

Op de weg die nergens toe leidt

We dwalen, en zo gaan de jaren voorbij

Niet wetende wat er gaat gebeuren, daar vooruit

We hopen op het beste en geloven dat wij dit zijn

Alles wat is achtergelaten

Volgt je overal en altijd

Ren niet weg en verberg je voor het verleden voor ons

Hoe dan ook, ooit zul je zelf naar hem terugkeren

In het geheugen blijft het spoor voor altijd

Sluit gewoon mijn ogen en breng de jaren terug

Alles blijft tenslotte achter

Volgt je overal en altijd

Ik heropen mijn oude album

Mijn vorige leven is erin opgeslagen

Vrienden blije blik en vurige zonsondergang

Herinner me eraan dat er geen weg meer terug is

Ik heropen mijn oude album

Mijn vorige leven is erin opgeslagen

Vrienden blije blik en vurige zonsondergang

Herinner me eraan dat er geen weg meer terug is