Wahdon - Fairuz

وحدن بيبقو متل زهر البيلسان وحدهن بيقطفو وراق الزمان

بيسكرو الغابي بيضلهن متل الشتي يدقوا على بوابي على بوابي

يا زمان يا عشب داشر فوق هالحيطان ضويت ورد الليل عكتابي

برج الحمام مسور و عالي هج الحمام بقيت لحالي لحالي

يا ناطرين التلج ما عاد بدكن ترجعو صرخ عليهن بالشتي يا ديب بلكي بيسمعو

وحدن بيبقو متل هالغيم العتيق وحدهن وجوهن و عتم الطريق

عم يقطعوا الغابي و بإيدهن متل الشتي يدقوا البكي و هني على بوابي

يا زمان من عمر فيي العشب عالحيطان من قبل ما صار الشجر عالي

ضوي قناديل و أنطر صحابي مرقو فلو بقيت عبابي لحالي

يا رايحين و التلج ما عاد بدكن ترجعو صرخ عليهن بالشتي يا ديب بلكي بيسمعو

Alleen zullen ze zijn als de bloem van de vlierbes, en ze zullen in staat zijn om de bladeren van de tijd te plukken

Biscro, de jungle, ze zijn misleidend zoals de winter klopt op mijn poorten op mijn poorten

Oh tijd, gras strijkt over de muren, ik stak de rozen van de nacht aan, mijn boek

De duiventil is ommuurd en hoog, de duiven worden alleen gelaten

Oh, wachtend op de sneeuw, je wilt niet meer terug, schreeuw de hele tijd tegen ze, Deb, zodat ze ze kunnen horen

Alleen zullen ze blijven als de oude wolk, alleen hun gezichten en het donker worden van de weg

Ze zijn de jungle aan het doorsnijden, en in hun handen, net als de winter, huilen ze terwijl ik bij mijn poort ben

Oh, de tijd van mijn leven toen het gras op de muren stond, voordat de bomen hoog werden

Steek lampen aan en wacht tot mijn metgezellen gaan, als ik alleen in mijn kleren blijf

Oh je gaat en in de sneeuw, je wilt niet meer terug, schreeuw de hele tijd tegen ze, Deb, zodat ze ze kunnen horen