The Naked Highwayman - Fairport Convention

As I rode out one summer’s day for profit and for pleasure

I planned to rob the London coach and take it at my leisure

A brace of pistols duly primed, a saber fit to shave on

I waited underneath the trees that lined the banks of Avon

I didn’t hear her dainty step as she appeared before me:

A face to charm a singing bird with words that did implore me

«Can you help me sir?»

she said, «I fear the time is near run

For me to cross before the tide swells the banks of Avon.»

All you roving fellows listen, while you can

Of the time that I became a naked highwayman

All you roving fellows listen, while you can

Of the time that I became a naked highwayman

So gallantly I did dismount and walked into the water

As she told me that she was a wealthy merchant’s daughter

So I thought I’d try my luck and do my best to charm her

Said I was the only son of a country farmer

«Your hands they are a smooth as silk, they never touched a plough sir

And I suppose these pistols help you milking of your cows.»

She looked at me with mocking eyes as coal-black as a raven

And then she fell into my arms beside the banks of Avon

Her honeyed lips, I was beguiled, a lamb led to the slaughter

Eventually I fell asleep in the arms of the merchant’s daughter

When I awoke I was alone, my clothes and pistols taken

With just the leaves to hide my shame beside the banks of Avon

In vain I tried to catch a glimpse of the city spires

Running like a rabbit through the bushes and the briars

Then I heard the London coach and I was all a-shiver;

A lady’s voice was calling out: «Stand-to and deliver!»

«Your money or your life I’ll have, it’s all the same to me.

It’s

Hanged for a sheep or murder in the first degree.»

She stood there in my overcoat, brandishing my pistols

And reliever the London coach of the gold of Bristol

And it’s up she’s mounted on my horse and rode into the distance

And I went naked to the coach begging for assistance

No more I’ll play the highwaymen, nor more I’ll put the mask on

I’ll leave it to the bright-eyed girl who roams the banks of Avon

As I rode out one summer’s day for profit and for pleasure

I planned to rob the London coach and take it at my leisure

A brace of pistols duly primed, a saber fit to shave on

I waited underneath the trees that lined the banks of Avon

Terwijl ik op een zomerdag uitreed voor winst en plezier

Ik was van plan om de Londense bus te beroven en op mijn gemak mee te nemen

Een beugel van pistolen naar behoren geprimed, een sabel dat geschikt is om op te scheren

Ik wachtte onder de bomen langs de oevers van Avon

Ik hoorde haar sierlijke stap niet toen ze voor me verscheen:

Een gezicht om een ​​zingende vogel te charmeren met woorden die me wel smeekten

"Kunt u me helpen meneer?"

zei ze: «Ik vrees dat de tijd bijna aan het lopen is»

Voor mij om over te steken voordat het tij de oevers van Avon doet opzwellen.»

Luister allemaal, zwervende kerels, nu het nog kan

Van de tijd dat ik een naakte struikrover werd

Luister allemaal, zwervende kerels, nu het nog kan

Van de tijd dat ik een naakte struikrover werd

Dus moedig stapte ik af en liep het water in

Terwijl ze me vertelde dat ze de dochter van een rijke koopman was

Dus ik dacht dat ik mijn geluk zou beproeven en mijn best zou doen om haar te charmeren

Zei dat ik de enige zoon was van een landboer

«Uw handen zijn zo glad als zijde, ze hebben nooit een ploeg aangeraakt meneer

En ik veronderstel dat deze pistolen u helpen bij het melken van uw koeien.»

Ze keek me aan met spottende ogen zo koolzwart als een raaf

En toen viel ze in mijn armen naast de oevers van Avon

Haar honingzoete lippen, ik was verleid, een lam leidde naar de slacht

Uiteindelijk viel ik in slaap in de armen van de dochter van de koopman

Toen ik wakker werd, was ik alleen, mijn kleren en pistolen afgenomen

Met alleen de bladeren om mijn schaamte te verbergen naast de oevers van Avon

Tevergeefs probeerde ik een glimp op te vangen van de torenspitsen van de stad

Rennen als een konijn door de struiken en doornstruiken

Toen hoorde ik de Londense coach en ik was helemaal aan het rillen;

De stem van een dame riep: «Stand-to-delive!»

«Je geld of je leven zal ik hebben, het is allemaal hetzelfde voor mij.

Zijn

Opgehangen voor een schaap of moord in de eerste graad.»

Ze stond daar in mijn overjas, zwaaiend met mijn pistolen

En reliever de Londense coach van het goud van Bristol

En het is zover, ze is op mijn paard geklommen en in de verte gereden

En ik ging naakt naar de coach en smeekte om hulp

Ik zal niet meer de struikrovers spelen, noch meer zal ik het masker opzetten

Ik laat het over aan het meisje met de heldere ogen dat langs de oevers van Avon zwerft

Terwijl ik op een zomerdag uitreed voor winst en plezier

Ik was van plan om de Londense bus te beroven en op mijn gemak mee te nemen

Een beugel van pistolen naar behoren geprimed, een sabel dat geschikt is om op te scheren

Ik wachtte onder de bomen langs de oevers van Avon