The Islands - Fairport Convention

We do not fear the long ships

We’ve seen long ships before

Men sailed here from the Northlands

And hauled their boats ashore

They brought with them their music

Their language and their lore

And they burned their boats and stayed here on the Islands

It’s midday in the wintertime

Before the moon goes pale

The winter songs are very long

The storm winds and the gales

The midnightsun’s as distant

As the calling of the whales

Till spring returns again to paint the Islands

The grey seals and the otter

The salmon and the char

The land locked and the sea trapped

The free birds in the air

The shepherd and the farmer

And all those in their care

Harmonize the music of the Islands

We never feared the long ships

Till the coming of the Braer

The roaring sea in anger threw

That broken boat ashore

Spilled fuel enough to take that ship

Twice round the world or more

Filled the air with oil to paint the Islands

As if the sea had realized

The tragedy in store

Its waves continued pounding

About a week or more

Most of the crude was washed away

And never came ashore

And the sea regained its temper round the Islands

So may this be a warning

To those whose faceless greed

Would sail close to our shoreline

To save both fuel and speed

The sea is our protector

Provider of our needs

And a jealous guard and keeper of these Islands

We zijn niet bang voor de lange schepen

We hebben al eerder lange schepen gezien

Mannen zeilden hier vanuit de Northlands

En sleepten hun boten aan wal

Ze brachten hun muziek mee

Hun taal en hun kennis

En ze verbrandden hun boten en bleven hier op de eilanden

Het is middag in de winter

Voordat de maan bleek wordt

De winterliedjes zijn erg lang

De stormwinden en de stormen

De middernachtzon is even ver

Als de roeping van de walvissen

Tot de lente weer terugkeert om de eilanden te schilderen

De grijze zeehond en de otter

De zalm en de char

Het land opgesloten en de zee gevangen

De vrije vogels in de lucht

De herder en de boer

En iedereen die aan hun zorg is toevertrouwd

Harmoniseer de muziek van de eilanden

We waren nooit bang voor de lange schepen

Tot de komst van de Braer

De brullende zee in woede gooide

Die kapotte boot aan de wal

Genoeg brandstof gemorst om dat schip te pakken

Twee keer de wereld rond of meer

De lucht gevuld met olie om de eilanden te schilderen

Alsof de zee zich had gerealiseerd

De tragedie in petto

Zijn golven bleven beuken

Ongeveer een week of langer

Het grootste deel van de ruwe olie is weggespoeld

En kwam nooit aan land

En de zee herwon haar kalmte rond de eilanden

Dus misschien is dit een waarschuwing

Aan degenen wiens gezichtsloze hebzucht

Zou dicht bij onze kustlijn varen

Om zowel brandstof als snelheid te besparen

De zee is onze beschermer

Aanbieder van onze behoeften

En een jaloerse bewaker en bewaarder van deze eilanden