Red And Gold - Fairport Convention

Red and Gold are royal colours

Peasant colours are green and brown

Green is the corn in the brown earth when it’s growing

Red and gold when the harvest is cut down

Through Cropredy in Oxfordshire the Cherwell takes its course

And the willows weep into its waters clear

My name it is Will Tims and it’s here that I was born

And raised in faith my King and God to fear

In 1644 the King in Oxford Town did dwell

Though we’d heard that Cromwell’s army was nearby

It did not occur to me that little Cropredy

Could be witness to the meeting of both sides

On June the 29th that year I was about my work

Cutting hedges in the meadow by the stream

My blade slipped, I cut my hand and my own dear blood did flow

Upon the brown earth and the corn still green

Now it did distress me so to watch my own blood flow

And quickly soak into the greedy ground

In red and gold my colours swam and sweat broke on my brow

And faint I knew that I must lay me down

At first I thought the thundering was just inside my head

So I raised myself above the hedge to see

And I watched as in a dream as the armies fought downstream

The Battle for the Bridge at Cropredy

Now the King’s men fought in red and gold though Cromwell’s men were plainer

The blood they spilled was coloured just the same

Through the hedgerow’s fragile cover I saw brother killing brother

And all of this was done in Jesus' name

All that day and all the next the battle it was raging

Though when darkness came I slipped away

But the crying of the dying kept me wakeful and just lying

In my bed until the dawning of the day

And the dreams I had were red and gold

And the little stream became a flood

From all my brothers killing one another

Till waking I realised it was all my own dear blood

Some were buried in the church and some just where they fell

With no markers to declare their place of rest

But the poppies they do grow where they were never sown

And to my mind they do declare it best

And each year when the green corn once again turns into gold

And the poppies in the field again remind me

Like the scar upon my hand and the blood spilled on this land

And the hungry earth so eager to confine me

For read and gold they are the colours

One is blood and one is power

Though I may find my rest in Cropredy Church

In golden fields forever will spring the poppy flower

By Cropredy the Cherwell is still bidden to keep flowing

And the willows by its side still gently weep

But still in restless dreams by this most peaceful stream

The poppies wake me from my rightful sleep

And the dreams I have are red and gold

And the little stream becomes a flood

From all my brothers killing one another

Till waking I realise it’s all my own dear blood

Rood en goud zijn koninklijke kleuren

Boerenkleuren zijn groen en bruin

Groen is het koren in de bruine aarde als het groeit

Rood en goud als de oogst wordt gestaakt

Via Cropredy in Oxfordshire volgt de Cherwell zijn koers

En de wilgen huilen in het heldere water

Mijn naam is Will Tims en hier ben ik geboren

En opgevoed in geloof mijn Koning en God om te vrezen

In 1644 woonde de koning in Oxford Town

Hoewel we hadden gehoord dat het leger van Cromwell in de buurt was

Het kwam niet bij me op dat kleine Cropredy

Kan getuige zijn van de ontmoeting van beide partijen

Op 29 juni van dat jaar had ik het over mijn werk

Heggen knippen in de wei bij de beek

Mijn mes gleed uit, ik sneed in mijn hand en mijn eigen lieve bloed vloeide

Op de bruine aarde en het koren nog groen

Nu deed het me pijn om mijn eigen bloedstroom te zien stromen

En snel onderdompelen in de gulzige grond

In rood en goud zwommen mijn kleuren en het zweet brak op mijn voorhoofd

En flauwgevallen wist ik dat ik me moest neerleggen

Eerst dacht ik dat het donderen gewoon in mijn hoofd zat

Dus ik hief mezelf boven de heg om te zien

En ik keek als in een droom hoe de legers stroomafwaarts vochten

De slag om de brug bij Cropredy

Nu vochten de mannen van de koning in rood en goud, hoewel Cromwells mannen duidelijker waren

Het bloed dat ze vergoten was precies hetzelfde gekleurd

Door de fragiele dekking van de heg zag ik broer broer vermoorden

En dit alles werd gedaan in de naam van Jezus

De hele dag en de volgende dag woedde de strijd

Maar toen de duisternis kwam, glipte ik weg

Maar het huilen van de stervenden hield me wakker en bleef maar liegen

In mijn bed tot het aanbreken van de dag

En de dromen die ik had waren rood en goud

En het beekje werd een vloed

Van al mijn broers die elkaar vermoorden

Tot ik wakker werd, realiseerde ik me dat het allemaal mijn eigen lieve bloed was

Sommigen werden begraven in de kerk en sommigen juist waar ze vielen

Zonder markeringen om hun rustplaats aan te geven

Maar de klaprozen groeien wel waar ze nooit zijn gezaaid

En naar mijn mening verklaren ze het het beste

En elk jaar wanneer het groene koren weer in goud verandert

En de klaprozen in het veld herinneren me er weer aan

Zoals het litteken op mijn hand en het bloed dat op dit land vergoten is

En de hongerige aarde die me zo graag wil opsluiten

Voor lezen en goud zijn dat de kleuren

De ene is bloed en de andere is kracht

Hoewel ik misschien mijn rust vind in Cropredy Church

In gouden velden zal voor altijd de klaproos bloeien

Door Cropredy wordt de Cherwell nog steeds bevolen om te blijven stromen

En de wilgen aan zijn zijde huilen nog steeds zachtjes

Maar nog steeds in rusteloze dromen bij deze meest vredige stroom

De klaprozen maken me wakker uit mijn rechtmatige slaap

En de dromen die ik heb zijn rood en goud

En het beekje wordt een vloed

Van al mijn broers die elkaar vermoorden

Tot ik wakker word, realiseer ik me dat het allemaal mijn eigen lieve bloed is