Quiet Joys Of Brotherhood - Fairport Convention

I can’t believe that it’s so cold

As gentle tides go rolling by,

Along the salt sea strand

The colours blend and roll as one

Together in the sand.

And often do the winds entwine

Do send their distant call,

The quiet joys of brotherhood,

And love is lord of all.

The oak and weed together rise,

Along the common ground.

The mare and stallion light and dark

Have thunder in their sound.

The rainbow sign, the blended flower

Still have my heart in thrall.

The quiet joys of brotherhood,

And love is lord of all.

But man has come to plough the tide,

The oak lies on the ground.

I hear their tires in the fields,

They drive the stallion down.

The roses bleed both light and dark,

The winds do seldom call.

The running sands recall the time

When love was lord of all

Ik kan niet geloven dat het zo koud is

Terwijl zachte getijden voorbij rollen,

Langs het zoute zeestrand

De kleuren mengen en rollen als één

Samen in het zand.

En vaak verstrengelen de winden zich

Stuur hun verre oproep,

De stille geneugten van broederschap,

En liefde is de heer van alles.

De eik en het onkruid samen stijgen,

Langs de gemeenschappelijke grond.

De merrie en hengst licht en donker

Hebben donder in hun geluid.

Het regenboogteken, de gemengde bloem

Heb nog steeds mijn hart in de ban.

De stille geneugten van broederschap,

En liefde is de heer van alles.

Maar de mens is gekomen om het tij te ploegen,

De eik ligt op de grond.

Ik hoor hun banden in de velden,

Ze drijven de hengst naar beneden.

De rozen bloeden zowel licht als donker,

De wind roept zelden.

Het lopende zand herinnert aan de tijd

Toen liefde de baas was over alles