Kind Fortune - Fairport Convention

One evening, one evening, one evening in May,

Twelve young maidens came out for to play.

A regiment of soldiers they chanced to pass by.

On one of those ladies the drummer cast an eye

And it’s oh, kind fortune.

Said this little drummer to his own comrades:

«One of those ladies my heart she has won

One of those ladies my heart she has won

And if she denies me I’m surely undone

And it’s oh, hard fortune.»

So early next morning the drummer he rose.

Dressed himself up in his best suit of clothes.

With his watch and his fob and his sword in his hand,

He went to the lady right down on the strand

And it’s oh, kind fortune.

Now he took off his hat and he made a low bow:

«Miss, I ask pardon for making so free,

Dear honourable lady, my heart you have won

And if you deny me I’m surely undone

And it’ll be my hard fortune.»

«Well, you silly little drummer, now what do you mean?

My father’s a captain of honour and fame.

I am his daughter, a treasure to he,

Do you think I’d tie myself down to slavery?

That’d be your good fortune.»

«Well my soul shall go quickly to heaven or hell,

For my innocent blood I shall spill.

'Tis with my broadsword I quickly will strike,

I’ll cut through the innocent threads of my life,

That’ll be your hard fortune.»

«Come back, little drummer, I’m here at your will,

'Tis a pity your innocent blood for to spill.

We’ll saddle our horse and to Plymouth we’ll go,

It’s there we’ll get married in spite of our foe

And it’s oh, kind fortune.

And when we are married and all fastened in,

What can they say but that we followed the drum?

And it’s oh, kind fortune."

Op een avond, op een avond, op een avond in mei,

Twaalf jonge meisjes kwamen naar buiten om te spelen.

Een regiment soldaten dat ze toevallig passeerden.

Op een van die dames wierp de drummer een blik

En het is oh, aardig fortuin.

Deze kleine drummer zei tegen zijn eigen kameraden:

«Een van die dames mijn hart heeft ze gewonnen

Een van die dames, mijn hart heeft ze gewonnen

En als ze me ontkent, ben ik zeker ongedaan gemaakt

En het is oh, hard fortuin.»

Dus de volgende ochtend vroeg stond de drummer op.

Hij kleedde zich in zijn beste pak.

Met zijn horloge en zijn fob en zijn zwaard in zijn hand,

Hij ging naar de dame op het strand

En het is oh, aardig fortuin.

Nu nam hij zijn hoed af en maakte een lage buiging:

«Juffrouw, ik vraag vergeving voor het zo vrij maken,

Beste geachte dame, mijn hart heb je gewonnen

En als je me ontkent, ben ik zeker ongedaan gemaakt

En het zal mijn harde fortuin zijn.»

"Nou, domme kleine drummer, wat bedoel je nu?

Mijn vader is een aanvoerder van eer en roem.

Ik ben zijn dochter, een schat voor hem,

Denk je dat ik mezelf aan slavernij zou binden?

Dat zou je geluk zijn.»

«Wel, mijn ziel zal snel naar de hemel of de hel gaan,

Voor mijn onschuldig bloed zal ik vergieten.

'Tis met mijn breedzwaard zal ik snel toeslaan,

Ik zal de onschuldige draden van mijn leven doorsnijden,

Dat zal je harde fortuin zijn.»

«Kom terug, kleine drummer, ik ben hier naar jouw wil,

'Het is jammer dat je onschuldig bloed vergoten wordt.

We zadelen ons paard en naar Plymouth gaan we,

Daar gaan we trouwen ondanks onze vijand

En het is oh, aardig fortuin.

En als we getrouwd zijn en allemaal vastgebonden,

Wat kunnen ze anders zeggen dan dat we de trom hebben gevolgd?

En het is oh, aardig fortuin."