Dawn - Fairport Convention

Morning shone among the shadows,

Sunlight bled upon the silence,

From the blackest night

Must come the morning sky.

But yesterday was such a long time,

Yesterday may last forever,

From the barren land

Yesterday might always rise.

Sleep, will we ever sleep.

Oh to sleep in peace once again,

My love.

Tears are falling in the darkness,

Hearts are bleeding in the silence.

From the widest ocean

Who would miss the smallest tear.

Then might always be a bad time,

Then might last forever.

But these stormy clouds

We may see them all disappear.

Hope has she really gone,

Will she ever come back again,

My love.

Sleep, will we ever sleep.

Oh to sleep in peace once again,

My love.

Hope has she really gone,

Will she ever come back again,

My love.

De ochtend scheen tussen de schaduwen,

Zonlicht bloedde op de stilte,

Van de zwartste nacht

Moet de ochtendhemel komen.

Maar gisteren was zo lang,

Gisteren kan eeuwig duren,

Van het dorre land

Gisteren zou altijd kunnen stijgen.

Slaap, zullen we ooit slapen.

Oh om weer rustig te slapen,

Mijn liefde.

Tranen vallen in de duisternis,

Harten bloeden in de stilte.

Van de breedste oceaan

Wie zou de kleinste traan missen.

Dan kan het altijd een slechte tijd zijn,

Dan kan het eeuwig duren.

Maar deze stormachtige wolken

Mogelijk zien we ze allemaal verdwijnen.

Hoop is ze echt weg,

Zal ze ooit nog terugkomen,

Mijn liefde.

Slaap, zullen we ooit slapen.

Oh om weer rustig te slapen,

Mijn liefde.

Hoop is ze echt weg,

Zal ze ooit nog terugkomen,

Mijn liefde.