Superstars, superhéros - Fabe

J’vois des images et j’entends du silence j’ai pas de repère

Seul chez moi, tout ça, ça flotte dans l’air

J’me dis qu’on est des tas à penser la même

On veut tous se casser

On passe nos soirs à jouer aux jeux vidéo

On veut pas faire d’vieux os ici, le soleil est rare

Ainsi qu’les sourires et la fantaisie, assis où ça?

Côte à côte, on blague et on vanne, passe la manette

Tu sais c’que j’ferais si j’avais une mallette

Pleine de fric et puis on s’met à rêver: lui y f’rait ci, moi ça

On s’rait tellement joyeux qu’on pourrait crever

L’instant d’après au moins on aurait vu ça

Tous ceux qu’on aime sourire

Ne plus souffrir les voir heureux et basta

Qu’est-ce que t’as à rajouter à ça?

La réalité est violente et le docteur prescrit du Temesta

Thermostat au niveau du moral, c’est-à-dire à zéro

Tourne ta page, y’a pas de héros ici

Ni superstar, ni superhéros

Superstar, superhéros

On subit tous le temps qui passe

Et on va pas se laisser couler

On connaît la rue ses numéros, de A à Z

Et si on s’en sort c’est sûr qu’on l’a pas volé

Et ils s’prennent tous pour des héros, demande à Kless-Mo

Comme si la vie valait le prix d’un bon repas au resto

En parlant de manger en sortant j’croise un clochard au sol

Je m’demande:

Quand il était jeune, il jouait les marioles ou pas?

Il était comme nous ou pas?

On s’en fout ou pas?

Si on finit comme lui, est-ce qu’on voudrait que les gens soient comme nous ou

pas?

J’sais pas et puis j’rentre à la maison

Et je m’retrouve en train d'écrire ça

4 heures du mat et le hasard ça n’existe pas

Paraît qu’y a des raisons

Paraît qu’y a des maisons où tu vois l’horizon d’la terrasse

Chez moi t’es rassasié direct, on s’bouffe entre nous

Tout le monde se défie, se méfie, devient cynique comme Baffie

C’est nos vies, les gens sont tellement à bout, y’a plus d’tabous

En plus j’tavoue, faut qu’on se tienne debout

Y’a trop d’conflits, de réalités que les gens fuient

De larmes qui s’essuient, c’qui s’en suit

Y’a pas de héros ici

Ni superstar, ni superhéros

Superstar, superhéros

On subit tous le temps qui passe

Et on va pas se laisser couler

On connaît la rue ses numéros, de A à Z

Et si on s’en sort c’est sûr qu’on l’a pas volé

Bon, ensuite j’me couche en bon privilégié moyen

Y’a mieux, y’a pire, si on dort bien on fera mieux demain

Sinon tant pis, ici j’ai bien roulé ma bosse

J’ai fait ça fait partie de mon passé

Des durs, des boss… en vidéoclip

Un sacré palmarès dans la vie, j’aurais bien aimé faire mieux

Y’a ceux qui m’détestent et ceux qui m’envient

J’ai fait l’maximum que j’pouvais, la vie m’a éprouvé

J’aime ceux qui m’aiment, aux autres j’ai rien à prouver

On fait ça: on rentre, on sort, on part en concert

Les liens se resserrent, on voyage et puis on parle de galères

Si on en parle c’est qu’on en sort, et qu’dans l’effort on a persévéré

Dans l’vice même les plus forts se sont fait serrer

Et j’fais partie d’ceux qui rentraient pas en boîte le samedi

'Jourd'hui les deur-vis m’demandent un autographe et m’sourient

J’me dis: n’oublie jamais l’regard qu’les gens avaient sur toi avant l’arrivée

en haut

Ni superstar, superhéros…

Ni superstar, ni superhéros

Superstar, superhéros

On subit tous le temps qui passe

Et on va pas se laisser couler

On connaît la rue ses numéros, de A à Z

Et si on s’en sort c’est sûr qu’on l’a pas volé

Ni superstar, ni superhéros

Superstar, superhéros

On subit tous le temps qui passe

Et on va pas se laisser couler

On connaît la rue ses numéros, de A à Z

Et si on s’en sort c’est sûr qu’on l’a pas volé

Ik zie beelden en ik hoor stilte, ik heb geen oriëntatiepunt

Alleen thuis, alles wat in de lucht zweeft

Ik zeg tegen mezelf dat er velen van ons zijn die hetzelfde denken

We willen allemaal breken

We brengen onze nachten door met het spelen van videogames

We willen hier geen oude botten maken, de zon is zeldzaam

Evenals de glimlach en de fantasie, waar zitten?

Zij aan zij, we maken grapjes en we wannen, passeren de hendel

Weet je wat ik zou doen als ik een aktetas had

Vol geld en dan beginnen we te dromen: hij zou dit doen, ik dat

We zouden zo blij zijn dat we konden sterven

Het volgende moment hadden we dat tenminste gezien

Iedereen die we graag lachen

Lijd niet meer om ze gelukkig te zien en basta

Wat heb je daaraan toe te voegen?

De realiteit is gewelddadig en de dokter schrijft Temesta voor

Thermostaat op moreel niveau, d.w.z. op nul

Sla je pagina om, er zijn hier geen helden

Noch superster, noch superheld

superster, superheld

We ondergaan allemaal het verstrijken van de tijd

En we laten het niet bezinken

We kennen de straat zijn nummers, van A tot Z

En als we ermee wegkomen, hebben we het zeker niet gestolen

En ze denken allemaal dat ze helden zijn, vraag het maar aan Kless-Mo

Alsof het leven de prijs waard was van een goede maaltijd in het restaurant

Over eten gesproken op weg naar buiten, ik kom een ​​zwerver op de grond tegen

Ik vraag me af:

Speelde hij toen hij jong was marioles of niet?

Was hij zoals wij of niet?

Vinden we het belangrijk of niet?

Als we eindigen zoals hij, willen we dan dat mensen zijn zoals wij of?

niet?

Ik weet het niet en dan ga ik naar huis

En ik merk dat ik dit schrijf

4 uur in de ochtend en er bestaat niet zoiets als kans

Het lijkt erop dat er redenen zijn

Blijkbaar zijn er huizen waar je vanaf het terras de horizon kunt zien

Thuis ben je direct verzadigd, wij eten tussen ons in

Iedereen wantrouwt, wantrouwt, wordt cynisch zoals Baffie

Het is ons leven, mensen zijn zo uitgeput, er zijn geen taboes meer

Trouwens, ik beken, we moeten opstaan

Er zijn te veel conflicten, realiteiten waarvoor mensen vluchten

Tranen die wegvegen, wat volgt

Er zijn hier geen helden

Noch superster, noch superheld

superster, superheld

We ondergaan allemaal het verstrijken van de tijd

En we laten het niet bezinken

We kennen de straat zijn nummers, van A tot Z

En als we ermee wegkomen, hebben we het zeker niet gestolen

Nou, dan ga ik op een bevoorrechte manier naar bed

Er is beter, er is erger, als we goed slapen zullen we het morgen beter doen

Anders jammer, hier rolde ik mijn bult goed

Ik heb het een deel van mijn verleden gemaakt

Stoere jongens, bazen... in een muziekvideo

Nogal een staat van dienst in het leven, ik wou dat ik het beter had gedaan

Er zijn mensen die me haten en mensen die jaloers op me zijn

Ik deed het maximale wat ik kon, het leven probeerde me

Ik hou van degenen die van mij houden, aan anderen heb ik niets te bewijzen

We doen dit: we gaan naar binnen, we gaan uit, we gaan naar een concert

De banden worden strakker, we reizen en dan praten we over galeien

Als we erover praten, is dat omdat we eruit komen, en in de moeite die we hebben volgehouden

In ondeugd werd zelfs de sterkste geperst

En ik ben een van degenen die niet op zaterdag naar clubs gingen

'Vandaag de deur-vis me om een ​​handtekening vragen en naar me glimlachen

Ik zeg tegen mezelf: vergeet nooit de blik die mensen op je hadden voor de aankomst

op de top

Geen superster, geen superheld...

Noch superster, noch superheld

superster, superheld

We ondergaan allemaal het verstrijken van de tijd

En we laten het niet bezinken

We kennen de straat zijn nummers, van A tot Z

En als we ermee wegkomen, hebben we het zeker niet gestolen

Noch superster, noch superheld

superster, superheld

We ondergaan allemaal het verstrijken van de tijd

En we laten het niet bezinken

We kennen de straat zijn nummers, van A tot Z

En als we ermee wegkomen, hebben we het zeker niet gestolen