Mots vrais - Fabe, EAST

J’me dis qu’on vit pour dire c’qu’on pense

Et si c’qu’on dit compense notre absence

C’est ça la récompense

J’me dis qu’on vit pour dire c’qu’on pense…

«Les mots vrais traversent le temps

Mais pas les mauvais "

«Le duo est reparti»

C’est mon flot qui coule sur les deux rives, la gauche la droite j'épate

Place l’uppercut au plexus l’adversaire se carapate

La masse de mon poing lyrical pèse lourd sur ta face

Vu la pression que je mets dans mes rimes chaque jour qui passe

Normal, mes injections verbales imprègnent ton mental

Souvent fatales tellement de victimes que mon style est légal

Sans égal, quand je m'étale, «hurlant» sur l’instru

Ne connais-tu pas la légende «à coups de langue je tue»?

Sur le Cut Killer Show toujours plus qu’il ne t’en faut

E-A-S-T dans le mix, «ouais», d’un coup de croc

Je mets les points sur les «i», le vrai funky quand l’envie

M’en prends, tu joues les grands mais en fait t’es qu’un petit

Il paraît que ci ou ça, on dit ce qu’on veut gars

Mon attitude reste la même: faire le plus de dégâts

Parmi la population de faux qui checkent les micros

Pour brancher des nymphos, comportement idiot

En garde, les projectiles viennent tout droit du sous-sol

Je vole de mes propres ailes en tête je caracole

Sur mes guiboles je tiens comme un rock tiens toi le pour dit

Autour de l’heure du crime ma rime pervertit les esprits

«En garde !»

J’me dis qu’on vit pour dire c’qu’on pense

Et si c’qu’on dit compense notre absence

C’est ça la récompense

J’me dis qu’on vit pour dire c’qu’on pense…

«Les mots vrais traversent le temps

Mais pas les mauvais ««En garde !»

J’me dis qu’on vit pour dire c’qu’on pense

Et si c’qu’on dit compense notre absence

C’est ca la récompense

J’me dis qu’on vit pour dire c’qu’on pense…

«Les mots vrais…

«Le duo est reparti»

Dès que j’t’entends, Steu-ea, j’t’en dirai pas tant

Un truc épatant s’empare de moi, c’est dur, mais ça dure qu’un instant

J’me dis qu’on vit pour dire c’qu’on pense

Et si c’qu’on dit compense notre absence, c’est ça la récompense

C’est pas qu’des vers remplacent un frère, un fils, ou l’homme qu’elle aime

Un type que j’kiffe manque, sa présence quand-même

Jamais j’m'étais dis ça avant, mais le temps passe

Et laisse des sales traces, pas b’soin d'être savant

Pour savoir qu’ici c’est juste un passage qu’on soit un ange ou pas sage

Un type qu’a vécu ou un gosse en bas âge

Mauvais présage, entourage, déconvenue

Combien autour de nous sont déjà partis jamais revenus?

Mains dans les poches, j’marche sur une avenue moche

La tête hoche, j’pense à mes proches et ça casse la fête

Mais juste un instant le constant existant

J’résiste en appliquant tout ce qui consiste en

Faire qu’mes textes soient des plus consistants, persistants

Dis fiston, qu’est-ce t’en penses quand j’balance ça dans la sono?

«Les mots vrais traversent le temps mais pas les mauvais»

«En garde !»

J’me dis qu’on vit pour dire c’qu’on pense

Et si c’qu’on dit compense notre absence

C’est ça la récompense

J’me dis qu’on vit pour dire c’qu’on pense…

«Les mots vrais traversent le temps

Mais pas les mauvais ««En garde !»

J’me dis qu’on vit pour dire c’qu’on pense

Et si c’qu’on dit compense notre absence

C’est ca la récompense

J’me dis qu’on vit pour dire c’qu’on pense…

«Les mots vrais…

«Le duo est reparti»

Ik zeg tegen mezelf dat we leven om te zeggen wat we denken

En als wat we zeggen onze afwezigheid goedmaakt

Dit is de beloning

Ik zeg tegen mezelf dat we leven om te zeggen wat we denken...

"Ware woorden doorstaan ​​de tand des tijds"

Maar niet de slechte"

"Het duo is weg"

Het is mijn stroom die op beide oevers stroomt, van links naar rechts sta ik versteld

Plaats de uppercut op de plexus die de tegenstander carapats

De massa van mijn lyrische vuist weegt zwaar op je gezicht

Als ik de druk zie die ik op mijn rijmpjes zet met elke dag die voorbijgaat

Normaal, mijn verbale injecties doordringen je geest

Vaak fataal zoveel slachtoffers mijn stijl is legaal

Ongeëvenaard, toen ik me uitspreidde, "schreeuwend" op de beat

Ken je de legende niet "met tongstrelen ik dood"?

Op de Cut Killer Show altijd meer dan je nodig hebt

E-A-S-T in de mix, "ja", met een hoektand

Ik zet de puntjes op de i, echt funky als je in de stemming bent

Ik neem het je kwalijk, je speelt groot, maar in feite ben je maar een kleintje

Het lijkt erop dat dit of dat, we zeggen wat we willen jongens

Mijn houding blijft hetzelfde: doe de meeste schade

Onder de populatie neppers die de microfoons controleren

Om nymfo's aan te sluiten, dwaas gedrag

Op wacht, de projectielen komen rechtstreeks uit de kelder

Ik vlieg met mijn eigen vleugels in de leiding ik steiger

Op mijn benen houd ik me vast als een rots, neem het als vanzelfsprekend aan

Rond het uur van de misdaad verdraait mijn rijm de geesten

"Bewakend!"

Ik zeg tegen mezelf dat we leven om te zeggen wat we denken

En als wat we zeggen onze afwezigheid goedmaakt

Dit is de beloning

Ik zeg tegen mezelf dat we leven om te zeggen wat we denken...

"Ware woorden doorstaan ​​de tand des tijds"

Maar niet de slechte "Pas op!"

Ik zeg tegen mezelf dat we leven om te zeggen wat we denken

En als wat we zeggen onze afwezigheid goedmaakt

Dit is de beloning

Ik zeg tegen mezelf dat we leven om te zeggen wat we denken...

"Ware woorden...

"Het duo is weg"

Zodra ik je hoor, Steu-ea, zal ik je niet zoveel vertellen

Iets verbazingwekkends maakt zich van me meester, het is moeilijk, maar het duurt maar even

Ik zeg tegen mezelf dat we leven om te zeggen wat we denken

En als wat we zeggen onze afwezigheid goedmaakt, is dat de beloning

Het is niet zo dat verzen een broer, een zoon of de man van wie ze houdt vervangen

Een man die ik mis, zijn aanwezigheid toch

Ik heb dat nooit eerder tegen mezelf gezegd, maar de tijd vliegt

En laat vuile sporen achter, geen kennis nodig

Om te weten dat het hier maar een passage is, of je nu een engel bent of niet wijs

Een man leefde of een peuter

Slecht voorteken, entourage, teleurstelling

Hoeveel mensen om ons heen zijn al vertrokken en zijn nooit meer teruggekomen?

Handen in mijn zakken, ik loop op een lelijke laan

Het hoofd knikt, ik denk aan mijn dierbaren en dat breekt het feest

Maar even de bestaande constante

Ik verzet me door alles toe te passen wat bestaat uit

Maak mijn teksten consistenter, persistent

Zeg zoon, wat denk je als ik dat in de PA gooi?

"Ware woorden doorstaan ​​de tand des tijds, maar slechte niet"

"Bewakend!"

Ik zeg tegen mezelf dat we leven om te zeggen wat we denken

En als wat we zeggen onze afwezigheid goedmaakt

Dit is de beloning

Ik zeg tegen mezelf dat we leven om te zeggen wat we denken...

"Ware woorden doorstaan ​​de tand des tijds"

Maar niet de slechte "Pas op!"

Ik zeg tegen mezelf dat we leven om te zeggen wat we denken

En als wat we zeggen onze afwezigheid goedmaakt

Dit is de beloning

Ik zeg tegen mezelf dat we leven om te zeggen wat we denken...

"Ware woorden...

"Het duo is weg"