Alışamadım - Ezhel

Yeni gün, yeni dert yeni-den

Yerimden edip durur zaman

Bi' dak’ka daha, nedir hayat değişirsen?

Değişmezsen de hâlâ, oh

Hâlâ-â-â-â alışamadım-ı-ı-ım

Yeah başkent, başkent, ah

Yaşım yirmi beş, dün erken olan şimdi geç

Yaşadıkça hissizleş, yasa dışı işsiz genç

Ben ettim hayalimle izdivaç

Sayfalarca dizdim Rap;

pislik, pislik, pislik, pislik, pislik hep

İzlemekten bıktım herkes psikopat sadistlik zevk

İster herkes bir tutam hapis mi ne?

Bu cismine türkürdüğümün dünyası sikimde mi?

Siz gündemin esiri, ben içimdeyim budist gibi

Bi' viski ve ganja, amigdalam beynimin Filistin’i

Direnmekte ruhumun milisleri

Köklerim filizlenir dehlizlerinden sistemin derinleşir

İşte ben istediğim şekildeyim

Hislenir kalemimden çıkan her söz yüksek doz

Prospektüsten mektup gibi tek düze hayatlar

Egzoz dumanından zevk duy bunalırsan

Çek dur alışırsın, tek duyduğum hep bu

Alışırsın, alır hırsız gibi düşlerini düzen

Güzellikle değil zorla

Yarımız hırs, yarımız tırstığımdan yarıştık biz yanılmışız

Yanıltmışlar ego ve boş trip’lerim def olmalı be dostum

«Ne bu, ner’deyim, ner’deyiz?»

dersin

Gerçeği sen de isterdin dert değil derman

Sertleşir her şart, sen değişmezsin

Ha sen öyle zannet, kiloyla kasvet

Bi' türlü saadet az daha sabret

Sokaklar artık farklı

Harcanan yıllarda her şey saçmalıkmış aslında

Parçalanır aklım, gerimde parçalar bıraktım

Dilim falçatam etti darmadağın Rap’i ama

Hâlâ-â-â-â alışamadım-ı-ı-ım

Yeah başkent, başkent

Nieuwe dag, weer nieuwe problemen

Wanneer de tijd stopt

Nog een minuutje, wat is het leven als je verandert?

Zelfs als je niet verandert, oh

Ik heb nog steeds-â-â-â Ik kon er maar niet aan wennen-ı-ı-ım

Ja de hoofdstad, de hoofdstad, ah

Ik ben vijfentwintig, wat gisteren vroeg was, is nu laat

Word verdoofd terwijl je leeft, illegale werkloze jongeren

Ik heb een huwelijk gesloten met mijn droom

Ik heb de pagina's opgesteld Rap;

uitschot, uitschot, uitschot, uitschot, uitschot

Ben het zat om iedereen te zien genieten van psychosadisme

Wil iedereen een snuifje gevangenis?

Kan het me iets schelen welke wereld ik op dit object spuug?

Je bent een gevangene van de agenda, ik ben van binnen als een boeddhist

Whisky en ganja, amygdalam het Palestina van mijn brein

De milities van mijn ziel weerstaan

Mijn wortels ontkiemen, je systeem verdiept zich vanuit hun tunnels

Hier ben ik zoals ik wil

Elk woord dat uit mijn pen komt wordt gevoeld, hoge dosis

Eentonig leeft als een brief uit een prospectus

Geniet van de uitlaatgassen als je je verveelt

Trek eraan, je zult eraan wennen, dat is alles wat ik hoor

Je raakt eraan gewend, het neemt je dromen als een dief.

Door geweld, niet door schoonheid

We raceten omdat we half hebzucht, half versuft waren, we hadden het mis

Ze hadden het mis, mijn ego en lege reizen moeten zeker zijn

«Wat is dit, waar ben ik, waar zijn we?»

jouw les

Je zou ook de waarheid willen, het is geen probleem, het is een remedie

Elke toestand verhardt, je verandert niet

Oh, je denkt van wel, somberheid met gewicht

Een soort van geluk, een beetje meer geduld

De straten zijn nu anders

Alles was onzin in de afgelopen jaren

Mijn geest verbrijzelt, ik heb stukken achtergelaten

Mijn tong verpletterde rap maar

Ik heb nog steeds-â-â-â Ik kon er maar niet aan wennen-ı-ı-ım

Ja de hoofdstad, de hoofdstad