Paris Le Flore - Etienne Daho

Après-midi, Paris c’est fun, en terrasse, attablé

Regards lourds de sens et connivence pour qui cherche une main

Je n’attends vraiment rien, je viens pour y lire des bouquins

Artaud, Miller puis faut qu’j’aille

Traîner sans raison

De pleurs en frimes, Paris déprime, Saint-Germain s’illumine

Se fondre à la foule, dans la ville aux rencontres faciles

Je n’fais guère attention, les dessins qu’j’ai dans ces cartons

Sont mon unique passion

L’art est ma raison

Si jamais d’aventure, je recherche l’aventure

Café Paris, le Flore, où tu me dis «je t’adore»

Après minuit, Paris c’est fun, attablé, détaché

Regards lourds de sens et connivence pour qui cherche une main

Je n’attends vraiment rien, je viens pour y lire des bouquins

Artaud, Miller puis faut qu’j’aille

Traîner sans raison

Middag, Parijs is gezellig, op het terras, aan tafel

Betekenisvolle blikken en medeplichtigheid voor wie op zoek is naar een hand

Ik verwacht echt niets, ik kom om boeken te lezen

Artaud, Miller, dan moet ik gaan

rondhangen zonder reden

Van tranen tot schijnvertoningen, Parijs deprimeert, Saint-Germain licht op

Ga op in de menigte, in de stad van gemakkelijke ontmoetingen

Ik let nauwelijks op, de tekeningen die ik in deze dozen heb

Zijn mijn enige passie

Kunst is mijn reden

Als ooit avontuur, ik ben op zoek naar avontuur

Café Paris, le Flore, waar je me zegt "Ik ben dol op je"

Na middernacht is Parijs leuk, zittend, vrijstaand

Betekenisvolle blikken en medeplichtigheid voor wie op zoek is naar een hand

Ik verwacht echt niets, ik kom om boeken te lezen

Artaud, Miller, dan moet ik gaan

rondhangen zonder reden