Le plaisir de perdre - Etienne Daho

Tu voulais rire et plaire, t’enivrer d’horizons irradis

D’une blanche lumire et d’odeurs encenses

Tu n’avais rien perdre, les nuits passaient

A t’envoyer en l’air sous des cieux dlavs

Ces aubes matins blmes, froids et piquants, comme tu les aimais

Ces rencontres phmres dans les bars enfums

Pour le plaisir de perdre, les jours passaient

A regarder ailleurs sous les cieux dlavs

La tte en l’air et les yeux ferms

Seul dans la foule, si bien seul n’entendre rien

Rpertori abonn absent (lorsque le soir enfin descend)

Se balancer du pass, du prsent (du contrepied, des contretemps)

A quoi sert de tenter sa chance

Au fond a n’a aucune importance.

Je wilde lachen en alsjeblieft dronken worden op bestraalde horizonten

Van wit licht en wierookgeuren

Je had niets te verliezen, de nachten gingen voorbij

Om je de lucht in te sturen onder een donkere lucht

Die bleke ochtendgloren, koud en scherp, zoals je van ze hield

Deze kortstondige ontmoetingen in rokerige bars

Voor het plezier van het verliezen gingen de dagen voorbij

Om weg te kijken onder een donkere lucht

Hoofd omhoog en ogen dicht

Alleen in de menigte, dus alleen hoor niets

Afwezige abonneelijst (wanneer de avond eindelijk daalt)

Swing uit het verleden, uit het heden (van het contrapunt, van de tegenslagen)

Wat heeft het voor zin om een ​​kans te wagen?

In principe maakt het niet uit.