L'adorer - Etienne Daho

Avant que l’infidèle à la beauté assassine

ne me morde la main, ne me couronne d'épines,

désadorer L’adorer.

Avant que ses baisers ne deviennent couteaux,

que ses bouquets de fleurs ne me fassent la peau,

désadorer L’adorer,

mais arborer ce chagrin si haut

que je porte, beau comme un drapeau,

en vainqueur dont on admire le sort,

courageux

qui sait aimer trop fort

car comme les dieux

qu’on adore adorer

j’adorais L’adorer.

J’ai été si vivant, chaque minute, chaque seconde,

mais avant d’abhorrer ses humeurs vagabondes,

désadorer L’adorer.

Avant que l’infidèle à nouveau ne sévisse,

qu’inéluctablement le destin s’accomplisse,

désadorer L’adorer,

mais arborer ce chagrin si haut, que je porte, beau comme un drapeau,

en vainqueur dont on admire le sort,

courageux

qui sait aimer trop fort,

car comme les dieux

qu’on adore adorer,

j’adorais L’adorer.

Désadorer L’adorer…

Voordat de ongelovige schoonheidsmoorden pleegt

bijt niet in mijn hand, kroon me niet met doornen,

veracht Hem aanbidden.

Voordat zijn kussen messen worden,

zodat haar boeketten met bloemen me niet doden,

Hem te verachten,

maar om dit verdriet zo hoog op te heffen

die ik draag, mooi als een vlag,

als een veroveraar wiens lot men bewondert,

moedig

wie weet er te veel lief te hebben

want zoals de goden

waar we van houden

Ik hield ervan Hem te aanbidden.

Ik ben zo levend geweest, elke minuut, elke seconde,

maar voordat hij zijn zwervende stemmingen verafschuwde,

veracht Hem aanbidden.

Voordat de ongelovige weer tekeer gaat,

kan het lot onvermijdelijk worden vervuld,

Hem te verachten,

maar om dit verdriet zo hoog op te heffen, dat ik draag, mooi als een vlag,

als een veroveraar wiens lot men bewondert,

moedig

wie weet te veel lief te hebben,

want zoals de goden

die we graag aanbidden,

Ik hield ervan Hem te aanbidden.

Veracht Hem aanbidden...