Dying With The Blues (c. -08-21) - Ethel Waters

I’ve lost my happy home;

My baby’s told me to pack my trunk and go;

My heart is fairly breaking,

To have to go.

Oh, hon, isn’t it a sin,

To drive your poor baby

Out in the sleet and wind?

But he pointed to the door,

And just said, «Go.»

I’m almost gone insane,

When I hear you, daddy,

You ride moaning like a train;

For there’s no other,

Daddy, won’t you change.

Oh, hon, I got those blues runnin' through my soul.

Take me back, sweet daddy,

I am going home, daddy;

Why, there’s no other

Who can ease my pain.

Oh, hon, I got those blues just runnin' through my soul;

Just take me back, oh, sweet daddy,

Why, I am going home, baby;

For there’s no other

Who can ease my pain.

Ik ben mijn gelukkige huis kwijt;

Mijn baby heeft me gezegd mijn koffer in te pakken en te gaan;

Mijn hart breekt nogal,

Om te moeten gaan.

Oh, schat, is het niet een zonde,

Om je arme baby te besturen

Buiten in de ijzel en wind?

Maar hij wees naar de deur,

En zei gewoon: "Ga."

Ik ben bijna gek geworden,

Als ik je hoor, papa,

Je rijdt kreunend als een trein;

Want er is geen andere,

Papa, wil je niet veranderen.

Oh, schat, ik heb die blues door mijn ziel lopen.

Breng me terug, lieve papa,

Ik ga naar huis, papa;

Waarom, er is geen andere

Wie kan mijn pijn verzachten.

Oh, schat, ik heb die blues gewoon door mijn ziel lopen;

Breng me gewoon terug, oh, lieve papa,

Wel, ik ga naar huis, schat;

Want er is geen andere

Wie kan mijn pijn verzachten.