Rakastavaiset - Eppu Normaali

Kun yön kylmyys vaatteen

Läpi tunkee lihakseen

Hän taakseen vilkaisten

Nostaa pullon huulilleen

Kai häntä kylmyydessä

Yksinäisyys kuristaa

Käheästi naurahtaen

Sanat ulos puristaa

Mä katson pullon pintaa

Mä katson itseäin

Niin kuin lapsi kaipaa rintaa

Mä kaipaan itseäni

Hän pullo povessaan

Sisään astuu kahvilaan

Ei kahvikupin hintaa

Pysty maksamaan

Häiriöksi semmoiset on

Jotka käsin suojaa pulloaan

Kun asfalttia

Kyntää otsallaan

Suru raastaa rintaa

Taas yksin loiset on

Kylmää asfaltinkin pintaa

Kovempia toiset on

Kun sua joskus kaipaan yössä

Tuntui silloin kuin työssä-

Kin voisin käydä vuokses

Kamoon beibi kaipaan luokses

Ja tyhjänäkin, kuivin suin

Sut turvaan, takin helmaan tungin

Vaikkakin suudelluin tyttö

Olet tämän kaupungin

Hän makaamaan käy lehdon reunaan

Rakkaansa on seuranaan

Vielä suukon saa

Ja uneen vaipuu

Mieleensä tulvahtaa

Täytetty kaipuu

Kuin roomalaiset alla kuun

Seuranaan tähdet, juurilla puun

Pakkanen korjaa yöllä jo pois

Vain rakastavaiset näin kuolla vois

Na een nacht koude kleren

Dringt door de spier

Hij kijkt achter zich

Breng de fles naar zijn lippen

Ik denk dat hij het koud heeft

Eenzaamheid wurgt

Schor lachen

Woorden knijpen eruit

Ik kijk naar het oppervlak van de fles

ik kijk naar mezelf

Zoals een kind zijn borst mist

ik mis mezelf

Ze heeft een fles in haar borst

Hij komt het café binnen

Geen koffiekopje prijs

Kan niet betalen

Zo'n storing is

Die hun fles met de hand beschermen?

Wanneer het asfalt

Ploeg op zijn voorhoofd

Verdriet schuurt over de borst

Nogmaals, alleen de parasieten zijn

Zelfs een koud asfaltoppervlak

Anderen zijn moeilijker

Wanneer sua soms mis ik de nacht

Het voelde als

ik zou ook kunnen gaan

De baby van Kamoon mist me

En zelfs een lege, droge mond

Voor de veiligheid klamp ik me vast aan de zoom van mijn jas

Hoewel het meest gekuste meisje

Je bent in deze stad

Hij gaat naar bed aan de rand van het bos

Zijn geliefde is bij hem

Je krijgt nog steeds een kus

Als de slaap valt

Het overspoelt mijn gedachten

Gevuld met verlangen

Zoals de Romeinen onder de maan

Vergezeld door sterren, aan de wortels van een boom

Vorst lost al 's nachts op

Alleen geliefden als deze kunnen sterven