Vulture - Epidemic

Stressing the fracture

Breathing brings pain

Though infinity remains

Strength is gone

Provoke the confrontation

Building strain burning combustion

Everlasting stain

Hunt begins, over time

Inching closer the pray am I

Then divide, circle low

Into the system vultures go

Lashing out at those who are pure

You stare right through me

The dull rusty edge

That has become my mood

You are sold you bought the mold

And now your eyes see only

The place you think I hold

In the machine

That owns your sold

I defy your sunken mind

To judge me by your own design

Hypocrite laughter, averted gaze

You drift through life in robotic

Haze

Breeding, slowly shaping

Manipulating, twisted shape

Conforms

Now locked in motion of the blind

When did they start

To mold your thoughts

Trained to be one of many

When did you shut off

Questions in your mind

Betray yourself and fall in line

Where status now dictates the rule

Loss of all hope, failed source

The hardened mold constricts

What once was free

Society’s victim, you

You choke on yours

I’ll choke on mine

To your hypocru­sy you’re blind

Below the surface

Who do you despide

Your feeble self stripped of their lie

De breuk benadrukken

Ademen brengt pijn

Hoewel oneindigheid blijft

Kracht is weg

Provoceer de confrontatie

Gebouw spanning brandende verbranding

Eeuwige vlek

De jacht begint, na verloop van tijd

Inching dichter bij het bidden ben ik

Dan delen, omcirkelen laag

In het systeem gieren gaan

Uithalen naar degenen die puur zijn

Je kijkt dwars door me heen

De saaie roestige rand

Dat is mijn humeur geworden

Je bent verkocht, je hebt de mal gekocht

En nu zien je ogen alleen

De plaats waarvan je denkt dat ik ze vasthoud

In de machine

Dat is uw verkochte

Ik daag je verzonken geest uit

Om me te beoordelen op je eigen ontwerp

Hypocriet gelach, afgewende blik

Je zweeft door het leven in robotica

Nevel

Kweken, langzaam vormgeven

Manipulerende, verwrongen vorm

voldoet aan

Nu opgesloten in beweging van de blinde

Wanneer zijn ze begonnen?

Om je gedachten te vormen

Opgeleid om een ​​van de velen te zijn

Wanneer ben je gestopt?

Vragen in je hoofd

Verraad jezelf en val in de rij

Waar status nu de regel dicteert

Verlies van alle hoop, mislukte bron

De geharde mal vernauwt

Wat ooit gratis was

Het slachtoffer van de samenleving, jij

Je verslikt je in de jouwe

Ik verslik me in de mijne

Voor je huichelarij ben je blind

Onder het oppervlakte

Wie veracht je?

Je zwakke zelf ontdaan van hun leugen