Vision Divine - Epidemic

I know all, mind set in stone, as I gaze in awe beyond the sky.

Vision divine came to me, who we are, one true answer is mine.

Around us all revolves, all that came to be.

At his mercy all dies, enforced by the deity.

Blind leads blind, prophets revealed, declares answers that he can =

never know.

Faith completes eyes are now sealed, all explained man’s existence =

controlled.

>From man’s mind born a god, figurehead bestowed.

Now he no longer sees, beyond the shell of his earthly throne.

Divine right lost and retrieved, one more fool to explain eternity.

The laws of what was, is, and will be, reclaimed refabricated =

belief.

A god dies one more born, from the mind of man.

Once again truth denied, blind fools.

Strain to see beyond their grasp.

song: Hate

I hate you and your kind, burned in me through time.

Every facing thing about you I learned to despise.

A vision etched in me, you I do not see.

Just another random face, one of the enemy.

Conditioned to despise, aggressive sense of pride.

Replace the murdered unity, a quest to end your life.

And as I see you fall, your life crumbles away.

I am only glad that it’s you instead of me.

>From an early age taught the way it’s meant to be.

Molding of my mind into a blur of hating fear.

A world of black and white, clean divisions of the human race.

Now I go to fight for my land the only thing I’ve ever known.

It burns, inside, these thoughts of vengeance smoldered in my mind.

The blows, repressing me to keep me under hold.

Your hand, contorting, my emotions for so long.

Enough, my hatred for your oppression explodes.

Now rise, to fight, our vision blurred, our anger to unite.

No fear, intimidation pushes down deep inside.

As one, we ripped to shreds the Czar that held us down.

In awe, the proud new owners of the tyrant’s throne.

Conscious of the adrenaline that overrides my fear.

Aware of my developed power, my calculating mind.

But blurred are my perceptions as I complete the final kill.

Animal inside me wins, my origin in time.

Drenched in sweat I wake, another vision of my morbid past.

Knuckles white, a grip of fear recedes but still reside.

Forever changed, the hatred twists my mind into a fractured state.

Servant to my god, my country, slave to dark emotions.

Thought.

Unknown.

Diseased minds, brainwashed through the passage of extended time.

Born into intimidation, watched in every move.

Turbulent, the hate inside me tapped I will explode.

Used, enraged, I now become a valued tool, my inner self controlled.

Ik weet alles, geest in steen gehouwen, terwijl ik met ontzag over de hemel staar.

Een goddelijk visioen kwam tot mij, wie we zijn, een echt antwoord is van mij.

Om ons draait alles, alles wat is ontstaan.

Overgeleverd aan zijn genade sterft iedereen, afgedwongen door de godheid.

Blind leidt blind, profeten geopenbaard, verklaart antwoorden dat hij kan =

weet nooit.

Geloof voltooit ogen zijn nu verzegeld, alles verklaarde het bestaan ​​van de mens =

gecontroleerd.

>Uit de geest van de mens een god geboren, een verleend boegbeeld.

Nu ziet hij niet meer, voorbij het omhulsel van zijn aardse troon.

Goddelijk recht verloren en teruggevonden, nog een dwaas om de eeuwigheid uit te leggen.

De wetten van wat was, is en zal worden teruggewonnen opnieuw vervaardigd =

geloof.

Een god sterft nog een geboren, uit de geest van de mens.

Opnieuw de waarheid ontkend, blinde dwazen.

Span je in om buiten hun bereik te kijken.

lied: Hate

Ik haat jou en je soort, door de tijd in mij gebrand.

Elk confronterend ding over jou heb ik leren verachten.

Een visioen in mij geëtst, jij zie ik niet.

Gewoon weer een willekeurig gezicht, een van de vijanden.

Geconditioneerd om te verachten, agressief gevoel van trots.

Vervang de vermoorde eenheid, een zoektocht om je leven te beëindigen.

En als ik je zie vallen, stort je leven in elkaar.

Ik ben alleen maar blij dat jij het bent in plaats van ik.

>Van jongs af aan geleerd zoals het bedoeld is.

Vorming van mijn geest in een waas van haatangst.

Een wereld van zwart en wit, zuivere delen van het menselijk ras.

Nu ga ik vechten voor mijn land, het enige dat ik ooit heb gekend.

Het brandt van binnen, deze gedachten van wraak smeulden in mijn hoofd.

De slagen, die me onderdrukken om me in bedwang te houden.

Jouw hand, verwringend, al zo lang mijn emoties.

Genoeg, mijn haat voor uw onderdrukking explodeert.

Sta nu op, om te vechten, onze visie wazig, onze woede om te verenigen.

Geen angst, intimidatie dringt diep van binnen naar binnen.

Als één hebben we de tsaar die ons vasthield aan flarden gescheurd.

Met ontzag, de trotse nieuwe eigenaren van de troon van de tiran.

Bewust van de adrenaline die mijn angst opheft.

Bewust van mijn ontwikkelde kracht, mijn berekenende geest.

Maar wazig zijn mijn waarnemingen terwijl ik de laatste moord voltooi.

Animal inside me wint, mijn oorsprong in de tijd.

Doordrenkt van het zweet word ik wakker, een ander visioen van mijn morbide verleden.

Knokkels wit, een greep van angst wijkt maar blijft.

Voor altijd veranderd, de haat brengt mijn geest in een gebroken staat.

Dienaar van mijn god, mijn land, slaaf van donkere emoties.

Gedachte.

Onbekend.

Zieke geesten, gehersenspoeld door het verstrijken van langere tijd.

Geboren in intimidatie, keek in elke beweging.

Turbulente, de haat in mij tikte ik zal ontploffen.

Gebruikt, woedend, word ik nu een gewaardeerd hulpmiddel, mijn innerlijke zelfbeheersing.