Void - Epidemic

Numb body blank emotion

Senses dulled feelings frayed

Life chord severed torn betrayed

Now born aÿvoid I’ve never known

Blank stiff stare

Focus on nothing

The blur between my severed mind

Can you feel my voids in yours

Can you feel my rage below

Deeper down Iÿpush the pain

Could not foresee the final blow

Tightening knot clenched innards

The numbness ebbs and fades

An anger burns

Ripped from within me bled dry

Drain exit complete

Escape the emptiness

Mindless motions of each day

Here in the after

Nothing feels the same

What was to burn

What flared then broke

Beneath the strain

And to the past Iÿsteer my mind

And sink into my thoughts

For here Iÿsee you clearest

As the present blurs

And slips from vision

But as each day fades to the next

Your place in my mind deepens

Iÿresist, tighten my loossened grip

And feel the void consume

Feel the cruel fade of time

Image sinking, open wound

Smothered flame once burned

To ash descend, lifeline to end

So cold

Verdoofd lichaam lege emotie

Zintuigen afgestompt gevoelens gerafeld

Levensakkoord doorgesneden gescheurd verraden

Nu geboren zonder dat ik het nooit heb gekend

Lege stijve blik

Focus op niets

De waas tussen mijn gescheiden geest

Kun je mijn leegte in de jouwe voelen?

Kun je mijn woede hieronder voelen?

Dieper naar beneden duw ik de pijn

Kon de genadeslag niet voorzien

Aanscherping knoop gebalde ingewanden

De gevoelloosheid ebt en vervaagt

Een woede brandt

Gescheurd van binnenuit bloedde ik droog

Afvoer afvoer voltooid

Ontsnap aan de leegte

Domme bewegingen van elke dag

Hier in het hiernamaals

Niets voelt hetzelfde

Wat moest er branden?

Wat vlamde toen brak

Onder de spanning

En naar het verleden stuur ik mijn geest

En verzink in mijn gedachten

Want hier zie ik je het duidelijkst

Naarmate het heden vervaagt

En glijdt uit het zicht

Maar als elke dag overgaat in de volgende

Je plaats in mijn gedachten wordt groter

Iÿresist, draai mijn lossere greep vast

En voel de leegte consumeren

Voel de wrede vervaging van de tijd

Beeld zinken, open wond

Gedoofde vlam ooit gebrand

Om as af te dalen, reddingslijn te beëindigen

Zo koud