Neito Pohjolan - Ensiferum

Nähnyt oon sen, yllä aaltojen kaukaisten

Kuinka loistaa kuu ja tähdet taivaiden

Kai kulkuri matkoillaan voi joskus unhoittaa

Kuinka kotimaa oottaa kaukaa palaavaa…

Kaihon siivin saan

Lentää halki kaukomaan

Minne sydän halajaa

Aina palaamaan

Eessä myrskytuulien

Eessä elon taistojen

Aina sydämessäin oon

Neito pohjolan

Kun lähdin pois

Virranneet ei surun kyyneleet

Kun palaan takaisin

Huomaan jonkin muuttuneen

Ei polku tuo kulkurin

Totta ollutkaan

Vaan ainoastaan

Kaipausta ja unelmaa

Ik heb het gezien, boven de golven in de verte

Hoe de maan en de sterren aan de hemel te schijnen

Ik denk dat een zwerver op zijn reizen het soms kan vergeten

Hoe kun je verwachten dat een land van ver terugkomt...

Ik krijg wat verlangende vleugels

Vlieg over de afstand

Waar het hartje begeert

Kom altijd terug

Voor stormwinden

In het aangezicht van de gevechten van het leven

Ik heb het altijd in mijn hart

Maagd van het Noorden

Toen ik weg ging

Er waren geen tranen van verdriet

Wanneer ik terug kom

Ik merk dat er iets is veranderd

Geen pad brengt de Zwerver

Het was waar

Maar alleen

Verlangen en dromen