My Antonia - Emmylou Harris

He said, «Oh my love, oh my Antonia

You with the dark eyes and palest of skin

Tonight I am going from Santa Maria

Wait for me 'til I’m in your arms once again»

She held me, she kissed me, begged me not to leave her

To cross on the mountain, my fortune to win

But a letter now tells me she died of a fever

And I’ll never see her in this world again

You are my sorrow, you are my splendor

You are my shelter through storm and through strife

You are the one I will always remember

All of the days of my life

I curse the ambition that took me far from her

For treasure not ever so fine or so fair

As the flash of her smile or the touch of her fingers

The fire in her heart and the smell of her hair

She left me a note that cried «Do not weep for me

Behold, you are with me as sure as the stars

That rise in the evening to shine down upon me

Behold, I am with you wherever you are»

I can still hear him, he calls to me only

What once was begotten shall come to no end

But the road is so long and the nights are so lonely

My soul just to hold him in this world again

You are my sorrow, you are my splendor

You are my shelter through storm and through strife

You are the one I will always remember

All of the days of my life

Oh my love, oh my Antonia

You with the dark eyes and palest of skin

How could I know that night in Santa Maria

I’d never see you in this world again

Hij zei: "Oh mijn liefde, oh mijn Antonia"

Jij met de donkere ogen en de bleekste huid

Vanavond ga ik van Santa Maria

Wacht op me tot ik weer in je armen ben»

Ze hield me vast, ze kuste me, smeekte me om haar niet te verlaten

Om de berg over te steken, mijn geluk om te winnen

Maar een brief vertelt me ​​nu dat ze stierf aan koorts

En ik zal haar nooit meer in deze wereld zien

Je bent mijn verdriet, je bent mijn pracht

Je bent mijn toevluchtsoord door storm en door strijd

Jij bent degene die ik me altijd zal herinneren

Alle dagen van mijn leven

Ik vervloek de ambitie die me ver van haar verwijderd heeft

Voor de schat nooit zo mooi of zo eerlijk

Als de flits van haar glimlach of de aanraking van haar vingers

Het vuur in haar hart en de geur van haar haar

Ze liet me een briefje achter met de tekst «Ween niet om mij»

Zie, je bent bij mij zo zeker als de sterren

Die 's avonds opstaan ​​om op mij neer te schijnen

Zie, ik ben bij je waar je ook bent»

Ik kan hem nog steeds horen, hij belt alleen naar mij

Aan wat eens werd verwekt, komt geen einde

Maar de weg is zo lang en de nachten zijn zo eenzaam

Mijn ziel om hem weer in deze wereld te houden

Je bent mijn verdriet, je bent mijn pracht

Je bent mijn toevluchtsoord door storm en door strijd

Jij bent degene die ik me altijd zal herinneren

Alle dagen van mijn leven

Oh mijn liefde, oh mijn Antonia

Jij met de donkere ogen en de bleekste huid

Hoe kon ik die nacht in Santa Maria weten?

Ik zou je nooit meer op deze wereld zien