Occhi Profondi - Emma Marrone

Servirebbe avere occhi profondi, grandi

Come due pozzi neri

Per buttarci dentro quello che vedi

E pure l’amore che non cedi

Servirebbe avere gli occhi profondi

Per imprigionare la tua assenza

Non lasciarla mai venire fuori

Perché non diventi dipendenza

È più bella questa città quando sale la luna

Mentre dormono tutti già

Tutti tranne me, tutti tranne me Io mi scordo di dimenticarti

Non ho mai avuto occhi profondi

Sei negli occhi e via da lì non scendi

Come fai, tu lo sai a restare in equilibrio e non cadere mai

Questo vento che mi punge la pelle

Sembra una carezza veloce

Io vorrei avere gli occhi profondi e larghi

Che ci si perde il mondo

Per avere la certezza che presto o tardi

Succede per davvero

È più bella questa città quando sale la luna

Mentre dormono tutti già

Tutti tranne me Io mi scordo di dimenticarti

Non ho mai avuto occhi profondi

Sei negli occhi e via da lì non scendi

Come fai, tu lo sai a restarmi addosso se non ci sei mai

Ti ho visto odiare l’amore

Fare la guerra alle stelle

Sognare senza pudore

Finalmente poi

Dormire

Io ti ho coperto le spalle

Scoprendo tutto il mio cuore

Ma un sogno non si può rifare

Io mi scordo di dimenticarti (dimenticarti, dimenticarti, tu)

Sei negli occhi e via da lì non scendi

Come fai, tu lo sai a restare in equilibrio

Non ricordo di non ricordarti

Sei negli occhi e via da lì non scendi

Inseparabili ma separati

Come fai tu lo sai a restare in superficie

E non sprofondi mai

E non sprofondi mai

Het zou diepe, grote ogen vergen

Als twee beerputten

Om erin te gooien wat je ziet

En ook de liefde die je niet opgeeft

Het zou diepe ogen vergen

Om je afwezigheid op te sluiten

Laat het nooit uitkomen

Waarom word je niet verslavend?

Deze stad is mooier als de maan opkomt

Terwijl ze allemaal al slapen

Iedereen behalve ik, iedereen behalve ik ik vergeet je te vergeten

Ik heb nooit diepe ogen gehad

Je bent in het oog en daar vandaan stap je niet af

Hoe doe je het, je weet hoe je in balans moet blijven en nooit valt

Deze wind die mijn huid prikt

Het voelt als een snelle streling

Ik zou graag diepe en brede ogen willen hebben

Dat de wereld verloren is

Om er zeker van te zijn dat vroeg of laat

Het gebeurt echt

Deze stad is mooier als de maan opkomt

Terwijl ze allemaal al slapen

Alles behalve ik, ik vergeet je te vergeten

Ik heb nooit diepe ogen gehad

Je bent in het oog en daar vandaan stap je niet af

Hoe doe je het, je weet hoe je bij me moet blijven als je er nooit bent

Ik zag je liefde haten

Voer oorlog tegen de sterren

Dromen zonder schaamte

Eindelijk dan

Slaap

Ik heb je rug

Mijn hele hart blootleggen

Maar een droom kan niet worden overgedaan

Ik vergeet je te vergeten (vergeet je, vergeet je, jij)

Je bent in het oog en daar vandaan stap je niet af

Hoe doe je dat, je weet hoe je in balans blijft

Ik kan me niet herinneren dat ik je niet herinnerde

Je bent in het oog en daar vandaan stap je niet af

Onafscheidelijk maar apart

Hoe weet je hoe je aan de oppervlakte kunt blijven?

En je zinkt nooit

En je zinkt nooit