Amame - Emma Marrone, David Bisbal

La noche se llevó la pena

Me acompaña esta música

Tu olor que me encadena

Nada pude hacer, ha sido mágico

Espérame, y deja que te ame.

Apago una a una las estrellas

A media voz hablando se dicen las palabras más profundas

Y me siento más bella, ahora más

Como este sol que me ilumina

Amame, como la tierra, la lluvia en verano

Amame, como si yo fuese la mar y tu la luz del faro

Amame, sin un mañana, sin hacernos más daño

Ahora amame, tras nuestro amor solo se irá el susurrar del viento

Se esconde en tu mirada, mi fragilidad

Y vivo en tus sentidos tus miedos y el deseo

L’instinto de quien nunca pudo imaginar

La belleza de quien ríe y pasa página

Y conservo una a una las estrellas

Las tengo entre mis manos, me tienes como ellas

Boca contra boca, me siento única

Mientras este cielo me ilumina

Amame, como la tierra, la lluvia en verano

Amame, como si yo fuese la mar y tu la luz del faro

Amame, sin un mañana, sin hacernos más daño

Ahora amame, tras nuestro amor solo se irá el susurrar del viento

Y todo lo que nos queda

Son los sueños que calan muy dentro los huesos

Perdimos nuestras alas

Volando entre recuerdos

Nos quedamos tan solos

Pero amame, y dame tus manos, tus mano, tus mano, tus manos

.

Amame.

Amame, sin un mañana, sin hacernos más daño

Ahora amame, tras nuestro amor solo se irá el susurrar del viento

(Grazie a Ylenia per questo testo)

De nacht nam de penalty

deze muziek begeleidt mij

Jouw geur die me ketent

Ik kon niets doen, het was magisch

Wacht op me en laat me van je houden.

Ik zet de sterren één voor één uit

Met een lage stem worden de diepste woorden gezegd

En ik voel me mooier, nu meer

Zoals deze zon die mij verlicht

Hou van me, zoals de aarde, de regen in de zomer

Hou van me, alsof ik de zee ben en jij het licht van de vuurtoren

Hou van me, zonder morgen, zonder ons meer pijn te doen

Houd nu van me, na onze liefde zal alleen het gefluister van de wind gaan

Het verbergt zich in je blik, mijn kwetsbaarheid

En ik leef in je zintuigen, je angsten en verlangens

L'instinct van wie zich nooit had kunnen voorstellen

De schoonheid van degenen die lachen en de pagina omslaan

En ik bewaar de sterren één voor één

Ik heb ze in mijn handen, jij hebt mij zoals ze

Mond op mond, ik voel me alleen

terwijl deze lucht mij verlicht

Hou van me, zoals de aarde, de regen in de zomer

Hou van me, alsof ik de zee ben en jij het licht van de vuurtoren

Hou van me, zonder morgen, zonder ons meer pijn te doen

Houd nu van me, na onze liefde zal alleen het gefluister van de wind gaan

En alles wat we nog hebben

Het zijn de dromen die diep in de botten gaan

we zijn onze vleugels kwijt

vliegen tussen herinneringen

we zijn zo alleen gelaten

Maar hou van me, en geef me je handen, je handen, je handen, je handen

.

Hou van me.

Hou van me, zonder morgen, zonder ons meer pijn te doen

Houd nu van me, na onze liefde zal alleen het gefluister van de wind gaan

(Met dank aan Ylenia voor deze tekst)