Washed Away - Emily Jane White

Modern industrial life

Take your soul in its fangs

We might as well be

All washed away

If I don’t hang on tight

If I let myself stray

I will lose my sight

And I will be washed away

And, oh, some days I walk my own

Oh, my own pace

It takes away the heartache

It seems no one has their own eyes

And we all speak from the cage

Are we living in fright

Consenting to be washed away

I’ll lose my heart, my own eyes

I’ll lose the smell of the rain

As I walk aimless in the night

I will be washed away

And, oh, some days I brush the palm

Oh, of my hand

Across the face of this forgotten land

I left my print in the sand

Organic mark made

I got up and walked in the night

And I refused to be washed away

The burden of modern life

The heart it beats and it prays

Forever to walk in the night

And never be washed away

And, oh, some days I walk my own

Oh, my own pace

It takes away the heartache

And oh some days, I brush the palm

Oh, of my hand

Across the face of this forgotten land

Modern industrieel leven

Neem je ziel in zijn hoektanden

We kunnen net zo goed

Allemaal weggespoeld

Als ik me niet stevig vasthoud

Als ik mezelf laat afdwalen

Ik zal mijn gezichtsvermogen verliezen

En ik zal worden weggespoeld

En, oh, sommige dagen loop ik zelf

Oh, mijn eigen tempo

Het neemt het verdriet weg

Het lijkt erop dat niemand zijn eigen ogen heeft

En we spreken allemaal vanuit de kooi

Leven we in angst?

Toestemming om te worden weggespoeld

Ik verlies mijn hart, mijn eigen ogen

Ik verlies de geur van de regen

Terwijl ik doelloos loop in de nacht

Ik zal worden weggespoeld

En, oh, sommige dagen poets ik de handpalm

Oh, van mijn hand

Over het gezicht van dit vergeten land

Ik heb mijn afdruk in het zand achtergelaten

Biologisch merk gemaakt

Ik stond op en liep de nacht in

En ik weigerde te worden weggespoeld

De last van het moderne leven

Het hart klopt en het bidt

Voor altijd om in de nacht te wandelen

En laat je nooit wegspoelen

En, oh, sommige dagen loop ik zelf

Oh, mijn eigen tempo

Het neemt het verdriet weg

En oh, op sommige dagen poets ik de handpalm

Oh, van mijn hand

Over het gezicht van dit vergeten land