The Ravens - Emily Jane White

The bats dropped night in

A sunken skull imprint

Of out bodies on the bed

A plaster mold it seems

Delicate, enshrined

A masterpiece

Left to die

Here we go again

A splitting of the wood

Carved and thinned

Until there’s nothing left

But some shavings and

An album that you left

Behind

Oh my broken bones

Crippled and thrown

To the wayside

But we weren’t in it to win

Our love it grew and died, begin again

And a violent wind

Ripped the wave from the shore

And I know that you caved in

And surrendered to your cold and brutal nature

And so I walk the line

To the beating of this never ending lie

The ravens they fly low

Death a ubiquitous member

And knock forever more

Or just break down the door

To this labyrinth of your twisted heart

But I am just like you

Selfish and abused

There is a shadow

That stalks my hide

But what do you do with this skin

A home in which you live

It’s insufficient

But we weren’t in it to win

Our love it grew and died, begin again

And a violent wind

Ripped the wave from the shore

And I know that you caved in

And surrendered to your cold and brutal nature

But you know I understand

So I’ll drop the ball from up on high

And watch it descend

Growing ever further from my eye

And so I walk the line

To the beating of this never ending lie

De vleermuizen vielen 's nachts binnen

Een verzonken schedelafdruk

Van onze lichamen op het bed

Een gipsvorm lijkt het

Delicaat, verankerd

Een meesterwerk

Achtergelaten om te sterven

Daar gaan we weer

Een splijting van het hout

Gesneden en uitgedund

Tot er niets meer over is

Maar wat schaafsel en

Een album dat je hebt achtergelaten

Achter

Oh mijn gebroken botten

Verlamd en gegooid

Naar de kant van de weg

Maar we deden niet mee om te winnen

Onze liefde groeide en stierf, begin opnieuw

En een gewelddadige wind

Riep de golf van de kust

En ik weet dat je bent ingestort

En gaf je over aan je koude en brutale karakter

En dus loop ik langs de lijn

Op het kloppen van deze nooit eindigende leugen

De raven vliegen laag

Overleden een alomtegenwoordig lid

En klop voor altijd meer

Of breek gewoon de deur open

Naar dit labyrint van je verwrongen hart

Maar ik ben net als jij

Egoïstisch en misbruikt

Er is een schaduw

Dat besluipt mijn huid

Maar wat doe je met deze skin?

Een huis waarin je woont

Het is onvoldoende

Maar we deden niet mee om te winnen

Onze liefde groeide en stierf, begin opnieuw

En een gewelddadige wind

Riep de golf van de kust

En ik weet dat je bent ingestort

En gaf je over aan je koude en brutale karakter

Maar je weet dat ik het begrijp

Dus ik laat de bal van bovenaf vallen

En kijk hoe het afdaalt

Steeds verder uit mijn oog groeien

En dus loop ik langs de lijn

Op het kloppen van deze nooit eindigende leugen