To the Deep - Emery

This is where the world ends, and we leave our friends behind

The sky is falling in stones of water;

the river’s now in sight

I have thought this all my life but wondered if you’d try

I was half asleep when my bride’s words awakened me

We were always sure that the pages would be written

Not from our hands but the words you left inside of us

We were filling pools with ourselves and ambition

And here we are drowning out from our lives

To the deep, to the deep

The square of forty and I sit here listening in my head

The voice of angels or am I crazy, these places that were said

Would build a family but nothing from her

Could ever grow my name

Oh what lies we will believe but I’ll find my own promises to keep

I set my feet on the ground I put my back to this place

(The death here, I feel all around us)

I used the words in my mouth and felt the sun on my face

(Could we leave and never return)

We will all weigh the cost and the friends that we’ve lost

(It's safe here but destiny’s unknowable)

But for us I fear, these words I hear

Dit is waar de wereld eindigt en we laten onze vrienden achter

De lucht valt in stenen water;

de rivier is nu in zicht

Ik heb dit mijn hele leven gedacht, maar vroeg me af of je het zou proberen

Ik sliep half toen de woorden van mijn bruid me wakker maakten

We waren er altijd zeker van dat de pagina's zouden worden geschreven

Niet uit onze handen, maar de woorden die je in ons achterliet

We vulden poelen met onszelf en ambitie

En hier verdrinken we in ons leven

Naar het diepe, naar het diepe

Het vierkant van veertig en ik zit hier in mijn hoofd te luisteren

De stem van engelen of ben ik gek, deze plaatsen die werden gezegd

Zou een gezin stichten, maar niets van haar

Zou ooit mijn naam kunnen laten groeien

Oh, welke leugens zullen we geloven, maar ik zal mijn eigen beloften vinden om te houden

Ik zet mijn voeten op de grond Ik zet mijn rug naar deze plek

(De dood hier, ik voel me overal om ons heen)

Ik gebruikte de woorden in mijn mond en voelde de zon op mijn gezicht

(Kunnen we vertrekken en nooit meer terugkeren)

We zullen allemaal de kosten afwegen en de vrienden die we zijn kwijtgeraakt

(Het is hier veilig, maar het lot is onkenbaar)

Maar voor ons vrees ik, deze woorden hoor ik