Playing With Fire - Emery

Pardon me for saying so but you look more pitiful

than I had ever imagined

Despite perfect fashion

And your photographs depict you so differently

I always thought you would be Some sort of match for me So lets decide who can survive

Stomping feet and racing beats of hearts that don’t ever slow

Then I’ll write letters on white paper expressing my deep disappointment

Dripping where I stand

From my watery hands

hoping to get passed the open bedroom door

Where her clothes on the floor

Reminds me of our conversations

The feeling of slight hesitation to turn off the lights

Fourteen days now since we started to complicate the situation

I’m not hiding, I’m just buying

Some time for us to find the back door

We will come out when it’s safe for us when it’s safe for us, when it’s safe for us There’s nothing left to say

To excuse the way that I’ve behaved

I still feel him gripping like a stain

to this fabric torn in every seam

And thrown away…

I will not regret!

I will not forget!

I will not regret!

I will not forget!

Why should I take all the blame for my mistakes?

You were there with every promise made to break

When did you become the one without regret?

Kill me burn me down I swear I won’t forget

Neem me niet kwalijk dat ik het zeg, maar je ziet er meelijwekkender uit

dan ik ooit had gedacht

Ondanks perfecte mode

En je foto's laten je zo anders zien

Ik dacht altijd dat je een soort match voor mij zou zijn. Dus laten we beslissen wie kan overleven

Stampende voeten en razende harten die nooit vertragen

Dan schrijf ik brieven op wit papier om mijn diepe teleurstelling te uiten

Druipend waar ik sta

Uit mijn waterige handen

in de hoop door de open slaapkamerdeur te komen

Waar haar kleren op de vloer liggen

Doet me denken aan onze gesprekken

Het gevoel van een lichte aarzeling om het licht uit te doen

Veertien dagen sinds we de situatie begonnen te compliceren

Ik verberg me niet, ik koop gewoon

Enige tijd voor ons om de achterdeur te vinden

We komen naar buiten wanneer het veilig is voor ons, wanneer het veilig is voor ons, wanneer het veilig is voor ons. Er valt niets meer te zeggen

Om me te excuseren hoe ik me heb gedragen

Ik voel hem nog steeds aangrijpen als een vlek

aan deze stof gescheurd in elke naad

En weggegooid...

Ik zal er geen spijt van krijgen!

Ik zal niet vergeten!

Ik zal er geen spijt van krijgen!

Ik zal niet vergeten!

Waarom zou ik alle schuld op me nemen voor mijn fouten?

Je was erbij met elke belofte om te breken

Wanneer ben jij degene geworden zonder spijt?

Dood me, verbrand me, ik zweer dat ik het niet zal vergeten